მთავარი » ქრისტიანობა

წმიდა შიო მღვიმელის ცხოვრება

სტატიის ავტორი: | თარიღი: 21.05.2022 4 კომენტარი | 15,085 ნახვა

ახალი სტილი 22 მაისი – მიცვალება ღირსისა შიო მღვიმელისა (VI)

ღირსი შიო მღვიმელი, ცამეტ ასურელ მამათაგანი ქალაქ ანტიოქიიდან იყო. მისმა მშობლებმა, ღვთისმოსავმა აზნაურებმა ერთადერთ შვილს ძველი და ახალი აღთქმის წიგნები და მათი განმარტებანი შეასწავლეს.

ღვთისმოყვარე შიოს განსაკუთრებით საღმრთო წერილის კითხვა უყვარდა.
ოცი წლის ასაკში მან გაიგო დიდი მოღვაწის – იოანეს ამბავი, რომელიც თავის მოწაფეებთან ერთად უდაბნოში ცხოვრობდა და მშობლებისგან ფარულად წავიდა მის სანახავად. წმიდა იოანემ, რომელიც წინასწარჭვრეტის მადლით იყო დაჯილდოებული, სიხარულით მიიღო შიო, აკურთხა, თავის მოწაფეებს კი უთხრა: „იყოს ჭაბუკი ესე შვილი ღმრთისა და მამა მრავალთა მონაზონთა, რამეთუ ღმერთსა გამოურჩევიეს“, შიოს კი აღუთქვა მოწაფეთა შორის ჩარიცხვა იმ პირობით, რომ შინ დაბრუნებულს მშობლებისაგან აეღო ნებართვა.

გავიდა ხანი. შიოს მშობლები მონასტერში წავიდნენ სამოღვაწეოდ. შიომ გაყიდა საცხოვრებელი, გაათავისუფლა ყველა მონა და მამა იოანესთან გაემართა.

ღირსმა იოანემ სიხარულით მიიღო შიო, ბერად აღკვეცა და უდაბნოში დარჩენის ნება დართო.

ოცი წელი დაჰყო ღირსმა შიომ უდაბნოში მამა იოანესთან. უანგარო მოღვაწეობისა და მორჩილებისათვის მან კურნების ნიჭი მიიღო.

შემდეგ ღირსმა იოანემ იხილა ზეგარდამო ჩვენება, ამოერჩია მოწაფეები და ივერიაში წამოსულიყო ქართველთა სარწმუნოების განსამტკიცებლად. იმ თორმეტ თანამოსაგრეს შორის, რომელიც თან გაიყოლა წმიდა მამამ, შიოც იყო.

საქართველოში ჩამოსული მამები ზედაზნის მთაზე დაბინავდნენ, შემდეგ კი, კათოლიკოს ევლავიოსის კურთხევითა და მამა იოანეს რჩევით, სხვადასხვა კუთხეში წავიდნენ საქადაგებლად.

დაყუდებისმოყვარე შიომ თავისი სულიერი მამისაგან უდაბნოში წასვლის ნებართვა ითხოვა. მცხეთის მახლობლად, სარკინეთის კლდეში იპოვა მღვიმე და დაიწყო მოღვაწეობა. ის ადგილი იმ დროს მიუვალი, უწყლო, მხეცებით სავსე იყო. მრავალი ნაკლულევანება და შიში განიცადა აქ მამა შიომ, მაგრამ ყველაფერი დაითმინა და ყველანაირ საცდურს სძლია. მას ფრინველები უზიდავდნენ საზრდელს.

ერთხელ ღირსი შიო ლოცვად დადგა და ღმერთს შეევედრა, გამოეცხადებინა მისთვის ეკლესიის ასაშენებელი ადგილი. წმიდანმა საცეცხლურის ნაცვლად ხელის გულით აკმია საკმეველი. ცეცხლმა ხელი არ დასწვა. წმიდანი საკმევლის კვალს გაჰყვა და იქ, სადაც კვამლმა პირდაპირ ცისკენ აიწია, თავისი კვერთხით ეკლესიის ადგილი დასახა. ასე მიანიშნა უფალმა წმიდა შიოს, თუ სად უნდა აეშენებინა ტაძარი.

როცა ფარსმან მეფემ ევაგრეს ბერად შედგომა გაიგო, ძლიერ ეწყინა და თვითონ წაბრძანდა შიოს უდაბნოში. მეფემ ისეთი საკვირველი მადლი იხილა წმიდა შიოს სახეზე, რომ გვირგვინი მოიხადა და მის წინაშე დაიჩოქა. მამა შიომ მოწიწებით აკურთხა მეფე, წამოაყენა და თავისი ხელით დაადგა თავზე სამეფო გვირგვინი. მეფის მხლებლებმაც თაყვანი სცეს მამა შიოს და მიიღეს მისგან კურთხევა. მათ შორის იყო ერთი დიდებული, რომელსაც მარჯვენა თვალი დაზიანებული ჰქონდა ისრისაგან. მან მუხლი მოიყარა შიოს წინ, შეახო თვალი მის ფეხს და განიკურნა.

ფარსმან მეფემ ღირს მამას ჰკითხა, თუ რა სჭირდებოდა უდაბნოსთვის. წმიდა შიომ უპასუხა: „უფალო მეფე! გულნი მეფეთანი ხელთა შინა ღვთისათა არიან, ვითარცა რა ჯერ გიჩნს, ჰყავ“. მეფემ უდაბნოში ეკლესიის ასაშენებელად დიდძალი საფასე, ოთხი დაბა, ბარძიმ-ფეშხუმი, ოქროს ჯვარი და მშვენივრად შემკობილი მეფე ვახტანგ გორგასლისეული სახარება შესწირა.

როცა ეკლესიის მშენებლობა დაასრულეს, ფარსმან მეფე ამჯერად უდაბნოში კათოლიკოსსა და ეპისკოპოსებთან ერთად ჩაბრძანდა. მოვიდა თვით წმიდა იოანე ზედაზნელიც და ახლად აგებული ტაძარი აკურთხა.

შემდგომ ამისა მეუდაბნოე ძმათა რიცხვმა ორი ათასს მიაღწია. უდაბნოში სასწაულთმოქმედი განდეგილის სანახავად და მისგან კურთხევისა და კურნების მისაღებად მრავალი ადამიანი მოდიოდა.

წმიდა შიო მრავალ სასწაულს იქმოდა. ერთხელ მონასტრის სახედრებს მგელი შემოეჩვია და ბევრი დაგლიჯა. როცა ეს ამბავი წმიდა შიომ გაიგო, ილოცა და უფლისგან ითხოვა, ეს მგელი სახედრების მწყემსად ქცეულიყო; ასეც მოხდა… ამის შემდეგ ერთგულად მწყემსავდა სახედრებს.

ერთხელ წმიდა იოანე ზედაზნელმა იხმო თავისი მოწაფეები და უბრძანა ეჩვენებინათ, თუ სულიერების რა საზომს მიაღწიეს. წმიდა შიომ ხელისგულზე დაიდო ნაკვერცხალი და საკმეველი დააყარა. სასწაულის მხილველი ხალხი გაკვირვებული ადიდებდა უფალს.

ბოლოს წმიდა შიომ თავისი სულიერი მამის, იოანე ზედაზნელისა და საქართველოს კათოლიკოსის ლოცვა-კურთხევით შეკრიბა მოწაფეები, მისცა მათ წესი, დაუნიშნა წინამძღვრად ღირსი ევაგრე და მის მიერვე გათხრილ მღვიმეში განმარტოვდა.

ქრისტეს სიყვარულისთვის ცოცხლად დამარხული ღირსი შიო თხუთმეტი წლის განმავლობაში ცხოვრობდა მღვიმეში მარხვითა და ლოცვით. ბოლოს, ღვთისგან სიკვდილის მოახლოების გამოცხადების შემდეგ, მიიღო წმიდა ზიარება, ხელები აღაპყრო და მშვიდად ჩააბარა უფალს სული სიტყვებით: „ჰოი, უფალო! ხელთა შენთა შევვედრებ სულსა ჩემსა“.

სპარსელების ერთ-ერთი შემოსევის დროს შაჰ-აბასის მხედრებმა შიო მღვიმელის წმიდა ძვლები ირანში წაიღეს. იმ წელს სპარსეთი საშინელმა ჭირმა მოსრა. შეშინებულმა სპარსელებმა ამის მიზეზად წმიდა შიოს ნაწილებისადმი უპატივცემულო დამოკიდებულება მიიჩნიეს და ისინი კვლავ მონასტერში დააბრუნეს.

ქეთი ჭელიძე


სტატიაზე ვრცელდება "ამბიონის" საავტორო უფლებები


კომენტარების შინაარსზე პასუხს არ აგებს "ამბიონის" რედაქცია. გთხოვთ, უცენზურო და კანონის საწინააღმდეგო შინაარსის შემცველი კომენტარების დაწერისგან თავი შეიკავოთ.

4 კომენტარი »

  • დარო says:

    მადლობა ასეთი ინფორმაციისთვის.

  • nana says:

    didieba ufals.madloba tqven sul rom gvawvdit wmindanebis cxovrebis istoriebs…

  • ფუსტელი says:

    შიო მღვიმელის ანდერძი ვნახე შემთხვევით ძველ ხელნაწერებში თუ ვინმე არის შიო მღვიმის მონასტრიდან ძალიან დააინტერესებს:
    „თქუმულნი წმიდისა და ნეტარსა შიოჲს მიერ.
    რომელსა მარადის იტყჳან ოხითად მკჳდრნი მის მონასტრისანი:
    კურთხეულ ხარ შენ. ყოვლად წმიდაო ღმრთის მშობელო ქალწულო.
    დედუფალო მარიამ. რამეთუ განჴორციელებითა შენ_გან ქრისტჱს
    ღმრთისაჲთა სოფელი განთავისუფლდა ცოდვისა_გან და ყოველნი
    ზიარ ვიქმნენით ანგელოზთა. და უხრწნელებასა ღირს ვიქმნენით.
    და სამოთხჱ მოვიღეთ: შენ გევედრებით. დედაო ნათლისაო დიდე- ბულო ნათლის მცემელისა იოვანჱს თანა დიდებულისა. მეოხებად ნუ
    დასცხრები წინაშე სამებისა წმიდისა ჩუენ_თჳს. რომელნი ესე ვითხოვთ შენ_გან წყალობასა:.
    ესე მუჴლი. ოდეს პირველადვე ქუემოსა შინა ქუაბსა იყო და გამოუჩნდა მას წმიდაჲ ღმრთის მშობელი ნათლის მცემელისა თანა.
    მაშინ გამოთქუა და უკუანაჲსკნელ მისცა მოწაფეთა. რაჲთა და-
    ისწავონ და ყოველთა ლოცვათა უკუანაჲსკნელ იტყოდიან წინაშე
    ხატსა ყოვლად წმიდისა ღმრთის მშობელისასა. ლიტანიად რაჲ
    შევიდნენ ეკლესიასა შინა მისსა:.
    ხოლო ოდეს განსრულდა ეკლესიაჲ წმიდისა სამებისაჲ. მაშინ ესე
    ოხითაჲ გამოთქუა:.

    გარეშეუწერელსა და უცვალებელსა სამებასა. სამგუამოვანსა. დაუსაბამოსა. მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა. ერთღმრთეებასა. განუყოფელსა და შეურევნელსა. გევედრებით უღირსნი ესე მონანი შენნი და თაყუანის გცემთ: სახლი ესე სიწმიდისა შენისაჲ დაამტკიცე უკუნითი უკუნისამდე. და საყოფელი ესე. რომელ მოგუმადლე მონათა შენთა. დაიცევ ყოველისავე კუეთებისა_გან დაურღუეველად. ძრვისაგან და დანთქმისა. და ცეცხლისა. და ზედამოსლვისა_გან სულთა უკეთურთაჲსა და მათ_გან აღძრულთა ბარბაროზთა მეოხებითა
    უქორწინებელისა ღმრთის მშობელისაჲთა და დიდებულთა ანგელოზთაჲთა და წმიდისა \ ნათლის მცემელისაჲთა სიმრავლისა თანა ყოველთა წმიდათა შენთაჲსა. და გუაცხოვნენ ჩუენ. უფალო სახიერო.
    ალელუიაჲ :. :.
    და უბრძანა. რაჲთა ამას ოხითასა ყოველთა კჳრიაკეთა დღეთა მწუხრი იტყოდიან სხუათა ოხითათა თანა:. “

კომენტარის დატოვება

დაწერეთ თქვენი კომენტარი. თქვენ შეგიძლიათ გამოიწეროთ ეს კომენტარები RSS არხის საშუალებით

გთხოვთ იყოთ თემასთან ახლოს, სპამ კომენტარები დაიბლოკება სისტემის მიერ.

შეგიძლიათ გამოიყენოთ შემდეგი ტეგები:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong> 

კომენტირებისას შეგიძლიათ გამოიყენოთ თქვენი Gravatar-ი