ადამიანზე, რომელიც ეკლესიური ცხოვრებით ცხოვრობს – აღსარებას ამბობს და ეზიარება – ჯადო არ მოქმედებს. თავისთავად ჯადოს არსებობას ეკლესია არ უარყოფს. ეს არის ეშმაკის განგებით მიყენებული ვნება. ურწმუნო ადამიანზე მას აქვს უარყოფითი გავლენა. ჯადოს მოხსნისთვის პირველ რიგში აუცილებელია ეკლესიური ცხოვრება, ხოლო კონკრეტულად ეს ხდება სათანადო ლოცვების მეოხებით, რომლებსაც კითხულობს ეპისკოპოსი, ან მისი კურთხევით, რომელიმე მღვდელმსახური.

პირჯვრის გამოსახვა შინაგანი ლოცვის გარეგნული გამოვლინებაა. ლოცვა კი ყველგან, ყოველთვის და ნებისმიერ მდგომარეობაში შეიძლება. წმ. ტაძართან ჩავლისას ადამიანმა უფალს უნდა შეთხოვოს ცოდვათა მიტევება, შეწევნა, ხოლო წმინდანს (ვის სახელზედაცაა ტაძარი აგებული) – მეოხება ღვთის წინაშე; პირჯვრის გადაწერა აძლიერებს ჩვენს ლოცვას და გვიცავს ბოროტისაგან (რამეთუ ჯვარი ძალაა ღვთისა). არა აქვს პრინციპული მნიშვნელობა, რამდენჯერ გადავიწერთ პირჯვარს.

მართლმადიდებლობა არ კრძალავს დამჯდარ მდგომარეობაში ლოცვას. მართლმადიდებლურ ტაძრებშიც არის სკამები, რომლებზეც შეიძლება დაჯდომა ღვთისმსახურების დროს, მაგრამ მართლმადიდებლური რელიგიური ცხოვრებისათვის უცხოა დასავლურ კონფესიური კომფორტი (ასკეზის უარყოფა, უმარხულობა, ღვთისმსახურების მცირე ხანგრძლივობა, ინსტრუმენტალური მუსიკა, ჯდომა). მართლმადიდებლობა ქრისტეს მოწაფეობა, მისი მიმდევრობა, მისი ცხოვრებით ცხოვრებაა.
ნამდვილი რელიგიური ცხოვრება მორწმუნეს ქრისტესადმი სიყვარულს უნდა ასწავლიდეს, ხოლო სიყვარული ღვაწლისა და თავგანწირვის გარეშე არ არსებობს. ამიტომაც არ გვეთმობა მართლმადიდებლებს საუკუნეებში გამოტარებული ტრადიციებით გადმოცემული ღვთისმსახურების და საერთოდ, რელიგიური ცხოვრების სიმკაცრე.
მარხვით, ხანგრძლივი საეკლესიო ღვთისმსახურებით, ლიტურღიაზე (რომელიც ქრისტეს ცხოვრებაა) დგომით და დაღლით საშუალება გვეძლევა, ქრისტესადმი ერთგულება და სიყვარული გამოვხატოთ. ხოლო ჯდომა და საორღანო მუსიკის მოსმენა დარბაზებშიც შეგვიძლია. არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ტაძარში ლოცვა (არამარტო ტაძარში) ღმერთთან საუბარია და რატომ გვიკვირს, რომ უმჯობესია, უფალს ფეხზე წამოვუდგეთ? თუმცა, როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, დაჯდომა (განსაკუთრებით უძლურების შემთხვევაში) არავის ეკრძალება.

ძირითადად ყველა ტაძარში არის ასეთი ხატი, რომელსაც ოჯახებში დააბრძანებენ, სადაც მრევლი იკრიბება და ლოცვებს აღავლენენ. ეს არის მრევლის ერთობის გამოხატვა, ერთად ლოცვას ენიჭება მაგიური ძალა. ეს ხდება იმისათვის რომ მრევლმა უკეთ გაიცნოს ერთმანეთი, გაიგონ ერმანეთის გასაჭირი და შემდგომ დაეხმარონ ერთმანეთს. მიბრძანდით ნებისმიერ ტაძარში და ტაძრის წინამძღვარს მიმართეთ.

რა თქმა უნდა, ხატების კლასიფიკაცია არ შეიძლება, ზოგჯერ საზოგადოებაში ხდება რაღაცის დოგმატიზირება. ხატიც და ვთქვათ, წმიდანთა ნაწილებიც, რომელთაც თაყვანს ვცემთ და მათგან კურნებას და სხვა სახის წყალობას ვიღებთ, არიან ღვთიური მადლის გამტარები და ჩვენ სწორედ უფალს ვუახლოვდებით მათი საშუალებით. წმინდანები არიან ღვთაებრივი ენერგიის მატარებლები, უფლის მადლით გამსჭვალულნი და მხოლოდ უფლის ძალით შეგვეწევიან.
მთავარია, ადამიანმა წრფელი გულით ილოცოს, ხატების კლასიფიკაციის დოგმატიზირება არასწორია.

რა თქმა უნდა, უფალმა იცის ვინ ცხონდება და ვინ არა, მაგრამ ღმერთი არ განიზრახავს, ანუ უფალი გვაძლევს თავისუფალ ნებას და ჩვენზეა დამოკიდებული რომელ გზას ავირჩევთ, სულის მაცხონებელს თუ სულის დამღუპველს.
ადამიანი თვითონ არის საკუთარი ბედის მჭედელი. ადამიანს აქვს უფლისაგან ნაბოძები თავისუფლება, უფალს ყველანი ვუყვარვართ და სურს რომ ყველანი ვცხონდეთ, სწორედ ამისათვის ევნო ჯვარზე. უფალი არასოდეს ტოვებს ადამიანს, ეს თვითონ ადამიანი განეშორება ხოლმე ღმერთს.

წმ. ბარბარეს გარდაცვალების ასაკად 17 წელია მითითებული. თუმცა დაზუსტებით არ ვიცით.

ეკლესია არ ცნობს მამა გიორგის წინასწარმეტყველებას; მრევლს მისი წიგნების წაკითხვას არ ვურჩევთ.

მოთმინება და მადლიერება, – ესაა ყველაზე სათნო უფლისათვის. ყველანაირი გასაჭირი მოთმინებითა და მადლიერებით უნდა მივიღოთ. უფალმა უკეთ იცის, ჩვენთვის რაა უკეთესი. უნდა გვქონდეს უფლის იმედი, რომ მოიღებს მოწყალებას
და ღვთიური მადლით აგვავსებს. რაც უფრო მეტს დავითმენთ და მადლიერების გრძნობით ვიქნებით განმსჭვალულნი, უფალი აუცილებლად გადმოგვხედავს მოწყალე თვალით. მრავალტანჯული იობის მაგალითით უნდა ვიცხოვროთ. ღმერთმა დაგლოცოთ და გაგაძლიეროთ, მოთმინება და მადლიერება მოგანიჭოთ.

არავითარ შემთხვევაში არ უნდა დავუჯეროთ სიზმრებს. სულ რომ ერთი და იგივე სიზმარს ვხედავდეთ, არ უნდა მივაქციოთ ამას არავითარი ყურადღება. ქრისტიანმა ადამიანმა რეალური ცხოვრებით უნდა იცხოვროს და მისთვის სიზმრებს არანაირი მნიშვნელობა არ უნდა ჰქონდეს.

თუ ადამიანი სიტყვით ვერაფერს ახერხებს, ანუ სიტყვით ვერ მოაქცია თავისი ოჯახის წევრები, ამ შემთხვევაში ერთადერთი, რაც მას შეუძლია, ეს არის ლოცვა. მან უნდა ილოცოს მთელი გულით, რათა უფალმა გონება გაუნათოს მათ, მოაქციოს სწორ გზაზე და ჭეშმარიტ სარწმუნოებაზე. უნდა იკითხოს კვიპრიანე კართაგენელის დაუჯდომელი და ფსალმუნები. უფალს ევედროს. ღმერთმა გაგაძლიეროთ და შეისმინოს თქვენი ლოცვა.

ჩვენი სინოდის დადგენილება – ქართულ ეკლესიაში იყოს ქართული სამხმიანი გალობა – ეს არის სავალდებულო ყველასათვის. ვინც პატრიარქის ლოცვა-კურთხევას და სინოდის გადაწყვეტილებას არ ემორჩილება, ის წინააღმდეგია ეკლესიის.

მას ებრძვის ეშმაკი და თქვენ რაც შეიძლება ბევრი უნდა ილოცოთ მისთვის, მისი სულის გადასარჩენად რათა აეხილოს თვალი და უფლის შეწევნით გაუნათდეს გონება.

საქმე მარტო იმაში არ არის, ეს ცოდვა არის თუ არა. ამ შემთხვევაში ადამიანი ასეთი ხასიათის წიგნის კითხვის დროს დემონურ ძალებთან შედის კავშირში მისდაუნებურად და ქვეცნობიერებაზე ეს ყველაფერი მოქმედებს. ადვილი შესაძლებელია ასეთი ადამიანი გახდეს დამძიმებული, აგრესიული, საზოგადოების მიმართ გაუცხოებული და საბოლოო ჯამში ეს ყოველივე გამოიწვევს მის პიროვნულ დეგრადაციას. არსებობს ორი გზა ამგვარი წიგნების კითხვის შემდეგ: ან უნდა დაგმო და მიხვიდე ეკლესიაში, დაიწყო ეკლესიური ცხოვრება და უარყო ეს ყველაფერი. ან თუ გაყვები ამ ყოველივეს, ადამიანს გაუჩნდება ეშმაკთან სიახლოვის სურვილი. ბოროტი იმისთვის კი არ არის მოწოდებული რომ ადამიანს მეგობრად გაუხდეს, პირიქით, ის ყოველთვის იქნება და არის მისი მტერი და დარჩება მტრად. მისი მთავარი მიზანია სულის წარწყმედა და ადამიანის მოქცევა ჯოჯოხეთში.

ზოგადად თითოეული მორწმუნე ადამიანი ატარებს მოციქულეობრივ მადლს. მან უნდა ეცადოს თავისი ცხოვრების წესით აჩვენოს თუ როგორია ეკლესიური ადამიანი. ყველა ადამიანი ცოდვილია და უცოდველი ადამინი არ არსებობს.

ჩემი რჩევა იქნება რომ როცა ჩამოხვალთ და იქნებით დედასთან ან ახლობლებთან ის პერიოდი გამოიყენოთ იმისათვის, რომ აღსარება თქვათ და ეზიაროთ. (მამა დავითი დათუაშვილი)

აუცილებლად მიბრძანდით ეკლესიაში, აიყვანეთ მოძღვარი და მოძღვართან ისაუბრეთ ამ თემებზე. რაც შეეხება კითხვებს:

I – პირველი კითხვა თქვენი მხრიდან არის მატერიალისტური აზროვნების შედეგი. ღმერთმა იცის ყველა შესაძლო შემთხვევა, რაც ჩვენ შეიძლება შეგვხვდეს, მაგრამ არჩევანი ჩვენ გვრჩება.

II – რატომ დაიტანჯა თვით უფალი? ყველა ადამიანს აქვს თავისი ჯვარი, თავისი მისია მინიჭებული. უფალი ჩვენ გვეუბნება “აღიღე ჯვარი შენი და შემომიდექი”. რატომ იტვირთა უფლის ჯვარი სიმონ კვირინელმა? იმისათვის, რომ ეს ჯვარი გოლგოთამდე მიეტანა. ამით უფალმა აჩვენა რომ, მარტო თვითონ არ უნდა ზიდოს ეს ჯვარი, რომელიც ყველას ეკუთვნის.
ჯვრის ტარება ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ ვართ წუთისოფელში, მოსულები სტუმრად და ამ მომენტში ჩვენ გარკვეული სიმძიმე უნდა ვიტვირთოთ. თუკი რწმენა არ გაქვს და არ იტვირთებ ჯვარს, შესაბამისად, სასუფეველს ვერ დაიმკვიდრებს ადამიანი.
სიმძიმე გვეძლევა იმისათვის, რომ საბოლოო ჯამში დავიმკვიდროთ ცათა სასუფეველი.

III – უფალი სასწაულს ახდენს მორწმუნეთა გასაძლერებლად. ურწმუნოთათვის კი არც ღვთაებრივი ცეცხლის გარდამოსვლაა და არც ნებისმიერი სხვა. ეს ხდება მორწმუნეთათვის. ამიტომ ტექნოლოგია იქნება თუ არა, ამას მნიშვნელობა არ აქვს.

პირველ რიგში, მაინტერესებს, რა დიაგნოზი დაგისვეს ექიმებმა, რას ამბობენ, რა არის უშვილობის მიზეზი? ჩატარებული გაქვთ გამოკვლევები? თქვენ მიერ შემოთავაზებულ საშუალებას მორწმუნე ადამინმა მხოლოდ ექიმებთან მკურნალობის შემდეგ (ან პარალერულად) შეიძლება მიმართოს. (მღვდელი გიორგი წეროძე)

სამწუხაროდ, მე არ ვიცი, სად არის ეს ტაძარი. იქნებ დარეკოთ საპატრიარქოს საინფორმაციო ცენტრში. ტელ: 2435500 (მღვდელი გიორგი წეროძე)

ძველი ხატები ეკლესიაში მიიტანეთ და მოძღვრის კურთხევითა და რჩევით შესაბამისად მოიქეცით.

ამაზე, ზუსტი პასუხის გაცემა არ შემიძლია, უნდა დაველოდოთ ერთიანი ეკლესიის პოზიციას, სინოდის შეკრებას.

მარკოზის სახარება არ ეწინააღმდეგება მათესა და ლუკას სახარებას. ერთია, რომ ადამიანის გონება ვერ სწვდება ღვთის საქმეებს და არც აქვს ამის უფლება. სახარება იმდენად წმიდაა, რომ მორწმუნე ადამიანი მასში წვრილმანებს არ უნდა ეძებდეს. ყველაფერს უნდა შევხედოთ, როგორც ღმერთისგან გამომდინარეს.

არ ითვლება ცოდვად, მაგრამ საჭიროა მიიღოთ თქვენი მოძღვრისგან კურთხევა. (მამა ლევან (კუტივაძე) – ტაბახმელის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის მიძინების ტაძრის წინამძღვარი)

მართლმადიდებლური ეკლესია სულების არსებობას ამტკიცებს სახარებიდან, სადაც ვკითხულობთ: ნუ გეშინიათ მათი, ვინც სხეულს კლავს, სულის მოკვლა კი არ ძალუძს. უფრო მეტად მისი გეშინოდეთ, ვისაც სულის დაღუპვაც ძალუძს და სხეულისაც გეენიაში. (მუხიანის წმ. მეფე მირიანისა და წმ. ნანა დედოფლის სახელობის ტაძრის არქიმანდრიტი – სერაფიმე (კიკონიშვილი))

მაცხოვარი დაიბადა ისრაელში, ქალაქ ბეთლემში. ებრაელი ერი იყო ერთადერთი ერი, რომელსაც ჭეშმარიტი ღმერთის შესახებ ცოდნა თვით უფალმა აუწყა მოსეს პირით, ამიტომ იყვნენ ისინი გამორჩეულნი. (მუხიანის წმ. მეფე მირიანისა და წმ. ნანა დედოფლის სახელობის ტაძრის არქიმანდრიტი – სერაფიმე (კიკონიშვილი))

ღმერთმა დაგლოცოთ. შეიძლება, თუმცა სიწმინდეებს ნუ შეეხებით. (მუხიანის წმ. მეფე მირიანისა და წმ. ნანა დედოფლის სახელობის ტაძრის არქიმანდრიტი – სერაფიმე (კიკონიშვილი))

დღევანდელი ადამიანები ინტერესდებიან, რამდენად მისაღებია რელიგიისათვის ტექნიკური მიღწევები. თუკი მათი სასიკეთოდ გამოყენება შეიძლება, იგი ხელს არ უშლის ეკლესიას. ტელევიზორის საშუალებით ჩვენთვის სასიკეთო ინფორმაციის მიღება შესაძლებელია უფლის სადიდებლად.

უცხო ქვეყნის სასულიერო პირის კურთხევა არ მიიღება, რადგან იგი არ არის წმიდა სინოდის წევრი.

მეორედ მოსვლის შემდეგ მოხდება განსჯა როგორც გარდაცვლილების, ასევე ცოცხლების, რის შემდეგაც მართალი სულები მარადიულ სასუფეველს დაიმკვიდრებენ, ხოლო ცოდვილები – მარადიულ სატანჯველს.

ყველაფერს ადამიანი სიფრთხილით უნდა მიუდგეს და არა მარტო იმით, რომ გამოიყენოს ეკლესია. ხშირად პატრიარქის კურთხევა მაქვს, ამბობს ადამიანი, მაგრამ პიროვნულად დალოცვა ადამიანისა არ ნიშნავს იმას, რომ კურთხევა გვაქვს. შეიძლება ადამიანს მართლაც გეუწყა, მაგრამ შენ გეუწყა და არა – სხვას. ხომ შეიძლება ბავშვი რომ დაიბადება, პურის ნაჭერი ჩაუდო პირში, კარგი საჭმელიაო პური, სახარებისეულ ლოცვაშიც წერია: “პური ჩვენი არსობისა”, მაგრამ ის პური დაახრჩობს მას და დაღუპავს. თუ ის შენ გეუწყა, შენთვის შეინახე, რადგან მე რომ მეუბნები ამას, შეიძლება ცუდად მივიღო, გავგიჟდე, გადავირიო და ქუჩაში ქვების სროლა დავიწყო. უფალი ამბობს კიდეც სახარებაში: “ბევრი გამრავლდებიან ცრუ წინასწარმეტყველნი”. რომელია მართალი და რომელი – ცრუ, ვერ გაიგებ, ბევრი კითხვის ნიშანი ჩნდება მის წინასწარმეტყველებაზე და აქედან გამომდინარე, საიდან არის ეს წინასწარმეტყველება, უფლისაგან თუ ბოროტისგან? იქნებ მსახურს ეკლესიისას ეფარება და ისე წინასწარმეტყველებს ეს ადამიანი? პატერიკებში “წმიდა მამათა ცხოვრებაში” არის აღწერილი ერთი ესეთი ამბავი: მთელი ცხოვრება ერთ-ერთი ბერი უფალს ევედრებოდა, რომ გამოცხადებოდა. მას უფალთან შეხვედრა სურდა. მისი ვედრება შეისმინა უფალმა და გამოეცხადა. ამ ადამიანმა თვალები დახუჭა, რომ არ დაენახა უფალი. მაცხოვარმა უთხრა: მე ვარ, შევისმინე შენი ლოცვა, რასაც მთელი შენი სიცოცხლე მევედრებოდი და აქ ვარ. მან მიუგო: – მე არ ვიცი, შენ ვინ ხარ. თუ მართლა ჩემი უფალი ხარ და ის მადლი, რითაც შენ აქ გამომეცხადე, შენთან რომ მოვალ, მაშინ მომმადლე, ხოლო თუ ჩემი უფალი არ ხარ, მაშინ მის წინაშე მართალი ვიქნები. იქიდან გამომდინარე, რომ ყველასა და ყველაფერში, რაც კი ჩვენ გარშემო ხდება, უნდა დავინახოთ ღვთის არსებობა. ყველაფერს უნდა მივუდგეთ სიფრთხილით და არა ისე, კაკულიამ თქვაო. მერე რა, რომ თქვა, ეს მისი ნათქვამია და მე რა ვიცი, მართალია თუ არა, რატომ უნდა დავუჯერო მის წინასწარმეტყველებას? ხალხი ამაზე უნდა დაფიქრდეს, პირველ რიგში, თორემ ენას ძვალი არ აქვს და ყველაფერი შეიძლება თქვას, ამ ყველაფერს ადამიანი სიფრთხილით უნდა მიუდგეს. (დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი, წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის მღვდელმსახური)

სიტყვა მართლმადიდებლობა მიგვანიშნებს “სიმართლის დიდებას”. მართლმადიდებლობა არის ერთი. საბერძნეთის ეკლესიაც მართლმადიდებელია, მაგრამ მის წიაღში არის რამოდენიმე განხრა და განხეთქილება: ზოგი გადავიდა ახალ სტილზე, ზოგი კი ძველის ერთგული დარჩა. კალენდრის ძველი სტილი მიჰყვება მთვარის იულიუსის კალენდარს, რაც ადრე არსებული მოგვების, ვარსკვლავთმრიცხველებისა და წინასწარმეტყველებისგან შემოვიდა. ამიტომ რომელი ეკლესიაც არ ადიდებს სიმართლეს, მწვალებლად ითვლება. ახალ სტილზეა კათოლიკური ეკლესიაც, რაც არასწორია, რადგან სარწმუნოება ერთია. “ერთითა პირითა და ერთითა რჯულითა” უნდა ვაქებდეთ და ვადიდებდეთ უფალს. არ შეიძლება სხვაობა მოხდეს. სხვადასხვა რელიგიური მიმდევრობის ეკლესიაში შესვლა შეიძლება, მხოლოდ მონაწილეობის მიღების გარეშე. *

მხოლოდ ლოცვითა და აზროვნების შეცვლით. (წმიდა ნიკოლოზის სახელობის ტაძრის მღვდელმსახური იოანე კვანწიანი)

სტიგმა არის გამოსახულება სხეულზე, ტატუირება. სტიგმების შესახებ საუბარია პატერიკებში. სახარებაში წერია: “ესე სასწაულს ეძიებდეს და სასწაული არა მიეცეს.” (წმიდა ნიკოლოზის სახელობის ტაძრის მღვდელმსახური იოანე კვანწიანი)

კომპიუტერი და ინტერნეტი არ არის ცუდი, თუ მას ღვთის სადიდებლად და თქვენს სასარგებლოდ გამოიყენებთ. (წმიდა ნიკოლოზის სახელობის ტაძრის მღვდელმსახური იოანე კვანწიანი)

წმ.ლელას შესახებ არაფერი გამიგია. მოძებნეთ საპატრიარქოს კალენდარში, თუ იქ არ არის ნახსენები წმიდა ლელა, მაშინ არ არსებულა ასეთი წმიდანი. (გლდანის ლომისის წმ.გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

კლირიკოსი ნიშნავს სასულიერო წოდების მქონე ადამიანს. (გლდანის ლომისის წმ.გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

ზედმეტი კვლევა- ძიება იმისა, ვართ თუ არა ღვთის ტაძარი, სულიწმიდა დამკვიდრებულია თუ არა ჩვენში, არ არის საჭირო. ჩვენ უნდა ვიცხოვროთ კეთილსინდისიერი სარწმუნოებრივი ცხოვრებით, გვქონდეს თვითკრიტიკა, თავმდაბლობა, მორჩილება, მოთმინება, ვაჟკაცობა, სულგრძელება, გული, გონება და სიყვარული. დანარჩენი კი ღვთის ხელთაა. როცა ადამიანი ასეთია, მაშინ მას აქვს ღვთის მადლი. (გლდანის ლომისის წმ.გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

ის, რაც მოსახდენია, მაინც მოხდება. თუ, მაგალითად, ადამიანის გადარჩენა უნდა ანგელოზს, ვერავინ შეუშლის ხელს. თუ ადამიანის დაღუპვა აქვს გადაწყვეტილი ზეციურ ძალებს, ამას ვერავინ შეეწინააღმდეგება. ყველაფერი ღვთის ნებაა: “არ არს ცოდვა დამალული, რომელი არა განცხადდეს”. ამიტომ მაინც გამოჩნდება, რაც არ უნდა მალო. დროულად სჯობს ეს საკითხი მოაგვარო და შეათანხმო მშობლებთან. *

ადამიანი, როგორც ბრუნავს ცხოვრების ბორბალი, ისე მიჰყვება მას. ამიტომ ზედმეტი ილუზიაა, რომ ამბობ – ცხოვრება მიდის და მე გავიყინე. ახლა ბავშვები რომ იბადებიან , სულ პატარებმა უკვე კომპიუტერი იციან, ეს ცხოვრებაა, გენეალოგია შეიცვალა. რატომ არის, რომ ფეხმძიმე ქალი, მორწმუნე ადამიანი უნდა ეზიაროს?! რადგან ნაყოფიც ნაზიარებია მუცელში და სიკეთის მქმნელი გამოვა. ფეხმძიმე დედა, მშობელი კომპიუტერთან რომ ზის და მეტს არაფერს აკეთებს, შვილიც ასეთი გამოდის, ეს გენში რჩება. რატომ არის, მაგალითად, “ქალიშვილობის ინსტიტუტი”, რასაც მართლმადიდებლობაში დიდი ყურადღება ექცევა, რომ დაქორწინება უნდა იყოს უბიწო? იმიტომ, რომ კაცი და ქალი ერთმანეთს რომ შეერწყმიან, იქ კოდი რჩება ადამიანის. ეს დაშვება ზეციდან მოდის. არ შეიძლება, რომ ამბობ, ზარმაცი ვარო. შენ თვითონ გინდა იყო ზარმაცი, ალბათ და ამიტომაც ადასტურებ ამას. ადამიანი ზარმაცად არ იბადება, ის თვითონ ზარმაცდება. იმ სიზარმაცით აჭმევს ვიღაცა. მშიერი თუ დარჩი, იზარმაცებ?! ასე ჩამოყალიბდები ზარმაცად, არ შეიძლება. რუსების ერთადერთი წესი, რაც ძალიან მომწონს, არის ის, რომ ზრდასრულ ადამიანს მშობელი უშვებს უკვე დამოუკიდებლად. საქართველოში ასე არ არის, რადგან ჩვენ ძალიან პატივისმცემელი ხალხი ვართ. ბრძოლით უნდა იბრძოლო. იბრძვის ყველა ცოცხალი არსება, ჭიანჭველაც კი. ჯერ უნდა ებრძოლო საკუთარ გრძნობებს, გააანალიზო, რა გრძნობის ადამიანი ხარ და რას ეძებ ცხოვრებაში? შემდეგ მიხვდები, რას უნდა ებრძოლო საკუთარ თავში. *

ღმერთმა დაგლოცოთ. სულიწმიდის გარდამოსვლა სულთმოფენობას მოხდა. მოციქულები იყვნენ უბრალო გაუნათლებელი ხალხი-მეთევზეები, მაგრამ სამი წლის განმავლობაში მათთან ცხოვრობდა უფალი, ერთად ეძინათ, ერთად ჭამდნენ, ერთად მოგზაურობდნენ, ერთად ქადაგებდნენ და მადლი გადმოვიდა უკვე. სამი წელი ცოტა დრო არ არის, თორემ მადლი შეიძლება წამიერად გადმოვიდეს. როდესაც მოციქულები მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში გაიფანტნენ, ერთი ენა იცოდნენ, სულიწმიდის მადლით კი ისინი განათლდნენ და რომელ ქვეყანაშიც შევიდნენ, იმ ენაზე ისაუბრეს. თავად ამბობს ქრისტე სახარებაში: მე არც მეორედ მოსვლის ჟამი ვიცი, არც ანგელოზმა იცის, ეს მარტო მამამ უწყისო. ასევე ამბობს: მამა და მე ერთი ვართო. მან განა არ იცის, მაგრამ გაცხადების უფლება არ ჰქონდა. *

რომელი მოძღვარიც გირჩევს მონასტერში წასვლას, ის არ არის მოძღვარი. შენი მონასტერი შენი ოჯახია. ჯერ ოჯახი უნდა დააყენო ფეხზე, შვილები გამართო, დააოჯახო და მერე წახვიდე. მონასტერი ის არაა, აუცილებლად რომ სადმე სამრეკლო იდგეს და ზარს რეკდნენ. სადაც ილოცებ, შენი მონასტერიც იქ არის. ოჯახურ პირობებში ცხონება უფრო ძნელია, ვიდრე მონასტერში. ვინც სულიერად დაითმინოს, ის ცხონდესო, წერია წმიდა წერილში. დათმენაზეა აქ საუბარი. მეუღლე გაგიგებს რას ჰქვია? თვითონ ვერ გაგიგიათ, როგორც ჩანს. თუ გნებავთ, ჩემთან მობრძანდით და გაგესაუბრებით. *

შეგახსენებთ ფსალმუნის სიტყვებს: აღუსრულე უფალსა აღნათქვამი შენი. ეს აღთქმა, რომელზეც თქვენ საუბრობთ, ანუ დაპირება ხდება უფრო ემოციურ ფონზე, ვიდრე გააზრებულად. თუკი გაიაზრებ, უფალს არ სჭირდება ჩვენი აღთქმა. ღმერთს ჩვენგან სურს ერთადერთი: სული შემუსვრილი და გული შემუსვრილი. მაგრამ თუ მაინცდამაინც რამეს შეპირდებით ღმერთს, ის აუცილებლად უნდა შეასრულოთ. უფალთან მიმართებაში ვაჭრული დამოკიდებულება არ უნდა გვქონდეს. (სამების საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თეოდორე გოგოლაძე)

შეგიძლიათ რამდენჯერმე მოიყვანოთ მართლმადიდებლურ ტაძარში. არ უთხრათ, რომ მონათლავთ, არ დაემუქროთ. სიყვარულით მოიყვანეთ და ყველაფერი უფალს მიანდეთ. (სამების საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თეოდორე გოგოლაძე)

თუ დაფარულად გინდათ კეთილი საქმის კეთება, ამას ყველა მიესალმება. მითუმეტეს, ეკლესია და უფალი. ამისთვის facebook-ი არ გახლავთ საჭირო. ეს უკვე დაფარული არ არის. კარგი იქნებოდა, კონკრეტულად გეთქვათ, რა საქმეზეა აქ საუბარი. საერთოდ, სიკეთე დაფარულად უნდა კეთდებოდეს. (სამების საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თეოდორე გოგოლაძე)

მარტო დასათვალიერებლად შეიძლება. (სამების საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თეოდორე გოგოლაძე)

მინდა გკითხოთ: განსაკითხად შეხვედით მონასტერში თუ თქვენი სულის გადასარჩენად? თუ სულის გადარჩენა გინდათ და ასეთ სიმაღლეზე ხართ, შეგიძლიათ გამოქვაბულში წახვიდეთ ისე, როგორც თავის დროზე ანტონ დიდი მოიქცა. როგორი სულიერი სიმაღლისაც არის ერი, იმ სიმაღლისაა ბერიც. რა თქმა უნდა, ბერს უფრო მეტი მოეკითხება. რაც შეეხება მაღალ ტექნიკას,მე, პირადად, არ მივესალმები ამას იმიტომ, რომ ბერი და მონაზონი მკვდარი არის ამ სოფლისთვის. (სამების საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თეოდორე გოგოლაძე)

მონასტერში ადამიანი უნდა მიდიოდეს ღვთის დიდი სიყვარულით. არის შემთხვევები, როცა ამ გადაწყვეტილებას ოჯახზე განაწყენებულნი, ან შეყვარებულთან განშორების გამო იღებენ. ეს არასწორი ფორმაა. ყოველთვის ჯობს, როცა ადამიანი ღვთის სიყვარულით მიდის მონასტერში. მას რაც არ უნდა ბარიერი შეხვდეს, ყველაფერს გადალახავს, თუნდაც მშობლებისგან. რაც შეეხება მონასტერს, სამონასტრო კომპლექსები არის ძამის ხეობაში მეუფე იობთან და თუ გნებავთ, იქ მიდით. *

ლავსაიკონი ბერძნული სიტყვაა და წმიდა მამათა ცხოვრებას ნიშნავს, წმიდა მამათა ცხოვრების კრებულია. ეკონომოსიც ბერძნული სიტყვაა, დღევანდელი ტერმინოლოგიით – ეკონომისტი-ეკლესიის, მონასტრის ფინანსური საქმის გამგებელი. მესენაკე ნიშნავს ამა თუ იმ სენაკში განმარტოებით მყოფი ბერის, თუნდაც პატრიარქის, ეპისკოპოსის დაახლოებულ პირს, ვისაც შეაქვს საკვები მასთან. მოსაგრე – დაყუდებული ბერი, გამოქვაბულში მყოფი. *

არა, ამას არავითარი მნიშვნელობა არ აქვს. პირიქით, უფრო მადლია. ადამიანის გონებაა სუსტი ურწმუნოების გამო, თორემ რამდენ სიკეთესაც გააკეთებ, მეტი მადლია. იმან რა თქვას ვინც კუბოებს აკეთებს სახლში?! *

ღმერთმა დაგლოცოთ. ადამიანის გარდაცვალება ქრისტიანულად არის ერთი ცხოვრებიდან მეორეში გადასვლა, ამიტომ შავი ტანსაცმლის ტარება მას არაფერს უკეთებს. წლისთავამდე შეიძლება ძაძის ტარება. თუ გაქვს საშუალება ახალი შეიძინო, როგორ არ შეიძლება?! *

წმიდანებს კი არ უნდა ვედრება, უნდა იმუშაო. ვედრება კარგია. წმიდანი ყველასთვის წმიდანია. ღმერთს უნდა ევედრო, იესოს ლოცვაა ყველაზე კარგი: „უფალო იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი“. ადამიანი თუ მშრომელია, მაინც იშოვის საშრომელს მიწაზე, აგარაკზე და სხვ. *

საერთოდ, “შაბაშ” ებრაული სიტყვაა და ნიშნავს გათავებას . ვინაიდან აღდგომა მოხდა კვირას, ამიტომ გახდა კვირა უქმე დღე, შეიცვალა ძველი აღთქმა ახალი აღთქმით. შაბათი საღამოც უქმეა, როდესაც მზე ჩასვლას აპირებს, მთელი კვირა დღით. *

მონასტერში წასვლის მსურველს მოძღვარი უწევს რეკომენდაციას იმ მონასტრის წინამძღვართან, სადაც უნდა მივიდეს და აძლევს ლოცვა-კურთხევას. თუ არ გყავთ მოძღვარი, თავად უნდა აირჩიოთ რომელიმე მონასტერი, ამ მოტივაციით მიხვიდეთ წინამძღვართან და უთხრათ ეს ყველაფერი. მინდა აღვნიშნო, რომ ბევრი მონასტერია როგორც თბილისის გარშემო, ასევე ქალაქგარეთ ყველა ეპარქიაში. (ქაშუეთის წმიდა გიორგის ტაძრის მოძღვარი დეკანოზი დავით დელიბაშვილი)

უფალი არავის არ გვაშორებს. ეს ჩვენ თვითონ ვშორდებით ჩვენივე ცოდვებიდან გამომდინარე. უფალი ყველას აერთიანებს და კრავს ერთად, მაგრამ ჩვენ უფლის წინაშე როგორ ვდგავართ, ეს მდგომარეობა უნდა გავაანალიზოთ. როცა პიროვნება ღმერთთან არაა ახლოს, მაცხოვრისგან ითხოვს, იყოს მასთან. ადამიანი, რომელიც ეკლესიურად არ ცხოვრობს, მოძღვარი არ ჰყავს, აღსარებას არ აბარებს, არ ეზიარება, ის ღვთის წყალობის ქვეშ ვერ იქნება, ამიტომ ამ სევდას, დეპრესიას შეიძლება მხოლოდ მოვერიოთ ჩვენი ეკლესიური ცხოვრებით. სასოებით უფლის წინაშე. რაც შეეხება სევდას, ტკივილს, წუთისოფელი ხომ ამის გარეშე არ არსებობს?! განუზომელი სიხარული და უსასრულო სიყვარული მხოლოდდამხოლოდ სასუფეველშია, რომლამდეც საჭიროა მივიდეთ და იქამდე კი ერთადერთი მისასვლელი გზა ეკლესიაა. ხშირად ჩვენ ცალმხრივად განვიხილავთ ფაქტს, როცა ვამბობთ, რომ ვიღაცამ მიგვატოვა. იქნებ ჩვენც მივატოვეთ? უფალი სამართლიანია და ამ განსაცდელს იმიტომ გვივლენს, რომ ჩვენი ცოდვები გავაანალიზოთ. იქნებ ჩვენც ჩაგვიდენია ანალოგიური ვინმეს წინაშე და არ გვახსოვს?! როდესაც “მამაო ჩვენოში“ უფალს ვევედრებით: იყავ, უფალო, ნება შენიო, იქნებ უფალი უკეთესს გვიმზადებს, ამიტომ არ შეიძლება ადამიანი ღმერთზე მაღლა დავაყენოთ. ყველაზე მეტად უფალი უნდა გვიყვარდეს, რომ ამ სიყვარულის განაწილება შევძლოთ. (ქაშუეთის წმიდა გიორგის ტაძრის მოძღვარი დეკანოზი დავით დელიბაშვილი)

თუ ამდენს ფიქრობთ, რომ წმიდანები არიან გამოსახულნი, მაშინ ნუ ჩავიდებთ უკანა ჯიბეში, მოვექცეთ სათანადოდ და რა თქმა უნდა, იმის გარდა, რომ წმიდანები არიან, ისინი სახელმწიფო მოღვაწენი გახლდნენ. ხატის ჩადებაც შეიძლება საფულეში, თუ, რა თქმა უნდა, სათანადო ადგილას გვიდევს. (ქაშუეთის წმიდა გიორგის ტაძრის მოძღვარი დეკანოზი დავით დელიბაშვილი)

მარტყოფის მონასტერი, რომელიც არის ღვთისმშობლის შობის სახელობის, ღვთაების სახელწოდებითაა ცნობილი ის ძირითადი მონასტერი, რომელიც ანტონ მარტომყოფელის მეშვეობით დაარსდა. ასევე თვითონ სოფელ მარტყოფში გახლავთ დედათა მონასტერი. რა თქმა უნდა, ეკლესიებიც არის მარტყოფში, მაგრამ მონასტერი მხოლოდ ეს ორი გახლავთ. (ქაშუეთის წმიდა გიორგის ტაძრის მოძღვარი დეკანოზი დავით დელიბაშვილი)

ჩვენთვის სათაყვანებელი ჩვენი სარწმუნოებაა, რომელსაც საუკუნო ისტორია გააჩნია. სწორედ მან გადაგვარჩინა, ამიტომ მეტი სიფრთხილით უნდა მოვეპყრათ. რა თქმა უნდა, რაღაც უკმაყოფილება არის ხალხშიც, სამღვდელოებაშიც, რომ გაიგივება მოხდა ჩვენი დიდი რწმენისა იმ სხვადასხვა კონფესიასთან, რომლებიც ჩვენთან დღესდღეისობით არ არის აკრძალული. ჩემი აზრით, ამას სამომავლოდ შეიძლება ცუდი შედეგები მოჰყვეს. გული გვეტკინა, რადგან შეუთანხმებლად მოხდა ყოველივე ეს, მაგრამ ეკლესია, სამღვდელოება გამოირჩევა მორჩილებით. ჩვენ მაგალითი უნდა ვიყოთ მრევლის. ჩვენი უწმიდესი როგორც გვაკურთხებს, ისე მოვიქცევით. მოგვცა ლოცვა-კურთხევა, ვილოცოთ ჩვენი მრევლის, ეკლესიისა და ქვეყნისათვის. გვჯერა, რომ უფალი ჩვენთან არს და არ გაგვწირავს. (სიონის საკათედრო ტაძრის მოძღვარი, დეკანოზი არჩილ ავანაშვილი)

ქურდობა, რა თქმა უნდა, დიდი ცოდვაა. ეს ყველაფერი ეკლესიის პრეროგატივაა და თქვენ ნუ ჩაერევით. (სიონის საკათედრო ტაძრის მოძღვარი, დეკანოზი არჩილ ავანაშვილი)

წმიდა მატრონა ყველასათვის სათაყვანებელი წმიდანია და უნდა მივმართოთ დახმარებისათვის, მაგრამ რაც შეეხება “წმ. მატრონას პურს“, მე ზედმეტად მიმაჩნია. ეს არაქრისტიანული რიტუალია. ჩვენ გვაქვს სეფისკვერი და ტარიგი ღვთისა, რომელსაც ვიღებთ საკურნებლად სულისა და ხორცისა. (სიონის საკათედრო ტაძრის მოძღვარი, დეკანოზი არჩილ ავანაშვილი)

მე ზედმეტად მიმაჩნია, რადგან რწმენა და უფლის სიყვარული გულით უნდა ვატაროთ. როცა სამებაში ვმსახურობდი, მახსოვს, მამა ილიამ კვიპროსიდან ჩამოაბრძანა კიკოსის ღვთისმშობლის ხატის ასლი თავისი სარტყლით. ის მართლაც არის უშვილოებისათვის და პირადად მე, მქონდა კურთხევა, ლოცვები წამეკითხა. სარტყელს ვუკეთებდით უშვილო ქალბატონებს, მეუღლეები საეკლესიო წესს აღასრულებდნენ და ბევრი შემთხვევაც იყო, რომ შვილი ეყოლათ. რა რწმენითაც მიიღებ, იმით მოგეცემა. შეიძლება არც გაიკეთო სარტყელი, მიხვიდე ხატთან, სანთელი აანთო და შეევედრო, რადგან: “დიდ ხარ შენ, უფალო და საკვირველ არიან საქმენი შენნი“. (სიონის საკათედრო ტაძრის მოძღვარი, დეკანოზი არჩილ ავანაშვილი)

მე დიდ პატივს ვცემ მონაზვნურ ინსტიტუტს და ძალიან მიყვარს ეს ადამიანები, რომლებმაც თავისი მიწიერი ცხოვრება უკუაგდეს, რათა უფლისთვის შეეწირათ დარჩნეილი სიცოცხლე. ისინი ძალიან მოსიყვარულე ადამიანები არიან. ვფიქრობ, ჩვენი საჩუქარი მათთვის დიდ რამეს არ უნდა წარმოადგენდეს. მათი სიხარული არის ის, რომ ტაძარში მივალთ, ვილოცებთ მათთან ერთად და ლოცვებში მოვიხსენიებთ. რაც შეეხება საჩუქარს, შეიძლება წიგნი აჩუქო, თუნდაც ლოცვების, ლამაზად შესრულებული, სანთელიც, ან სამოსი, რაც კარგი იქნება. (სიონის საკათედრო ტაძრის მოძღვარი, დეკანოზი არჩილ ავანაშვილი)

ადამიანისათვის, რომელიც ეკლესიურად ცხოვრობს და ფიქრობს, რომ მართლმადიდებელია, საეკლესიო ლიტერატურის წაკითხვა აუცილებელია. ასევე, საჭიროა მხატვრული ლიტერატურის კითხვა თუნდაც იმისთვის, რომ თავი დავაღწიოთ კომპიუტერიზაციას, რაშიც უქმად კარგავენ დროს ახალგაზრდები. ჩემს მრევლს სულ ვარიგებ ამის შესახებ. საკვებიდან ის უნდა მივიღოთ, რაც გენებში გვაქვს, რასაც ახლა ვიღებთ, ჩვენს გენებში არ გახლავთ, ამიტომ არის ამდენი ავადმყოფი. ჯერ ჩვენი უნდა შევისწავლოთ და შევიყვაროთ, თუნდაც რომანები. სიყვარული ღვთის სიყვარულიდან მოდის. თუ ადამიანს უფალი არ უყვარს, ვერც ვერავის შეიყვარებს და თუ ვინმე გიყვარს, ღვთის მადლია. (სიონის საკათედრო ტაძრის მოძღვარი, დეკანოზი არჩილ ავანაშვილი)

თვითონ სიტყვა მიგვანიშნებს, რომ მართლმადიდებლობა სიმართლის მადიდებლობაა. მართლმადიდებლური სარწმუნოება – ეს არის სარწმუნოება, რომელიც ქრისტეს აღდგომიდან დღემდე ცოცხალია. მართლმადიდებლობა გახლავთ მართალი სარწმუნოების დიდება. *

20 წლის ადამიანი გარდაიცვალა, რომელსაც არ უთქვამს აღსარება… ცხადია, ეს ძალიან ცუდია, რადგან არ უცხოვრია სწორი გზით. მშობლებმა შვილები ქრისტიანებად უნდა აღვზარდოთ, აღსარება ვათქმევინოთ, ეკლესიურ ცხოვრებას მივაჩვიოთ. ადამიანი, რომელიც მხოლოდ გართობაზე ფიქრობს, ეს ძალიან ცუდია მისთვის, რამეთუ დროს კარგავს. სიკეთე მხოლოდ უფალთან სიახლოვით შეიძლება გააკეთო. რა ელის მას და როგორ, ეს არავინ იცის, როგორც უფალი ბრძანებს: საქმემან შენმან გამოგაჩინოსო. მაგრამ ჩვენ არ ვიცით, ამ გართობა-დროსტარებაში ბოლოს მან რა სიტყვები თქვა, რადგან პატერიკებში – წმიდა მამათა ცხოვრებაში აღწერილია, რომ არასწორი ცხოვრებით მცხოვრები ადამიანი ბოლო ორმა სიტყვამ აცხოვნა, ცათა სასუფეველი დაუმკვიდრა მას. კარგი იყო, არ წაეყვანა უფალს იმქვეყნად , მაგრამ სანუგეშოდ ისღა დაგვრჩენია, რომ ვიზრუნოთ მისი სულის კეთილდღეობისათვის. ადამიანის სულს პატივი იმით მივაგოთ, რაც დაწესებულია ეკლესიის მიერ: ლოცვით, მოწყალებით, წირვა-ლოცვაზე მოხსენიებით, პანაშვიდებით. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

კითხვიდან გამომდინარე ვფიქრობ, რომ დაბნეული ხარ და გახსოვდეს „ცათა სასუფეველი იიძულების და რომელმან არ იიძულის, მან ვერ მიიტაცოს იგი“. ადამიანი უნდა აიძულებდეს საკუთარ თავს, რომ შეასრულოს ყოველივე ის, რაც დადგენილია უფლისგან. შენი ეჭვი, რასაც აღნიშნავ, გამომდინარეა იქიდან, რომ ბოროტი ცდილობს, ადამიანი გადაიყვანოს ღვთისაკენ სავალი გზიდან. ეკლესიაში არ არსებობს შუალედური მდგომარეობა. ან ხარ უფალთან, ან არ ხარ, ამიტომ როდესაც ადამიანი უფალს დასცილდა, ძალაუნებურად ბოროტს დაუახლოვდა. ჩემი რჩევა იქნება, საკუთარი ამპარტავნება დაახშე და მოძღვარი მონახე, მოძღვარი, რომელიც განახებს გზას ცათა სასუფევლისაკენ. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

საკუთარ მოძღვარს უთხარით და იქნებ სახელი შეგიცვალოთ, თუ ეს პრობლემა გაწუხებთ. რომელ წმიდანსაც გეტყვით მოძღვარი, იმის სახელს მოიხსენიებთ. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

შეიძლება, რა თქმა უნდა. საერთოდ, გართობა მარხვის დროს არ შეიძლება, მაგრამ მოკრძალებული – კი. თან მარხულობდე და დისკოტეკებზე დადიოდე, არ შეიძლება, ამას თავადვე ხვდებით. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

წმიდა თინათინის ხსენების დღე არის 24 დეკემბერს, საქართველოში წამებულთა ყოველთა წმიდათა ხსენების დღესასწაულზე და რა თქმა უნდა, ის გახლავთ თქვენი მფარველი წმიდანი. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

მოძღვარს მიმართეთ და როგორც დაგარიგებთ, ისე მოიქეცით. ზოგ ბავშვს შეიძლება 8 წლის ასაკიდან ჩააცვა სტიქარი. ეს დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად მომზადებულია ამისთვის, რამდენად ესმის ამის არსი. მშობელი ნუ დააძალებს ამას, მან, უბრალოდ, ატაროს ეკლესიაში. ბავშვი შეხედავს და მერწმუნეთ, თავად გაუჩნდება მას ეს სურვილი. შემდეგ უკვე მოძღვარი გადაწყვეტს. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

ეს ჩვეულებრივი ამბავია, მაგრამ მარტო ფიქრებითა და ოცნებებით არაფერი გამოდის. წესიერებას უნდა მოუხმო. სჯობს, რეალურად იცხოვრო და არა ილუზიებით. ეს ამაო ფიქრია და ეკლესიურად, რა თქმა უნდა, ცოდვაა, მაგრამ არა მომაკვდინებელი ცოდვა. უკეთესია, მალე გამოფხიზლდე და რეალურად შეხედო ყველაფერს. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

თავიდანვე არ უნდა მოექცე ასეთი ადამიანის ტყვეობაში. თუ შენ ხარ ჭეშმარიტი ქრისტიანი, ცხოვრება უნდა დაუკავშირო ისეთ პიროვნებას, რომელიც მორწმუნეა და არ აცვია კაცივით. *

უფალს ასეთი რამ არ უნდა სთხოვო. ეს არის მკრეხელობა. უფალს უნდა სთხოვო, რომ მოგცეს რწმენა, სამშობლო და მოყვასი გყავდეს კარგად და ა.შ. იმის თხოვნა, რომ ვიღაცამ შეგიყვაროს, არ შეიძლება. *

პრობლემები ყველას აქვს. ისეთი პრობლემა, რომლის გადაჭრაც არ შეიძლება, არ არსებობს. უნდა გაძლიერდეთ და ყველა პრობლემას მოაგვარებთ. *

სიკეთის აფიშირება არ შეიძლება. ნათქვამია, რომ რაც მარჯვენამ გააკეთოს, მარცხენამ არ უნდა დაინახოსო. თუ სიკეთეს აკეთებ, უნდა გააკეთო ჩუმად და დაფარულად, მითუმეტეს, ტაძრის მშენებლობა. ეს დიდი საქმე და მადლია. *

მე, პირადად, არ ავიღებ ბიომეტრულ პასპორტს და არც ჩემს ახლობლებს ვურჩევ მის აღებას. განა რა განათლება უნდა მიიღო საზღვარგარეთ, რისი მიღებაც აქ არ შეიძლება? *

ამ პიროვნებას ერქვა მოსე. *

ასე ვერ გეტყვით, რომელ მონასტერში წახვიდეთ, თვითონ მონასტერში უნდა მიხვიდეთ და იკითხოთ, თუ არის ადგილი. დიდი მონასტრებიც არსებობს და პატარაც. წასვლა სასურველია პატარა მონასტერში *

დღეს ქუჩაში ბევრი ხატი იყიდება, უბრალოდ გადაღებული და ლამინირებული. ხატის დაწერა დიდი საქმეა. ყველა ოჯახშია ხატები, მაგრამ იქიდან შეიძლება ზოგი დაწერილი არ იყოს. ცუდი სურათის ჩუქებას, ჯობს, ისევ ხატი აჩუქოთ. *

გააჩნია, რომელი სახელით არის ეს პიროვნება მონათლული. გოჩას ხსენება კი 24 დეკემბერს, ყოველთა წმიდანთა დღესასწაულზე აღინიშნება. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

არანაირი სწავლა არ არის უარყოფითის მომტანი, თუკი ამ სწავლასთან ერთად ცხოვრების წესად მიღებული იქნება მოძღვრის მიერ დაკანონებული მართლმადიდებლური ცხოვრება. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

ოჯახის წევრებს დახმარება მაინც არ უნდა შეუწყვიტოთ. თქვენ კი უნდა იცხოვროთ ქრისტიანულად, ილოცოთ და მიენდოთ უფალს. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

ეს ხდება მოძღვრის პირადი კურთხევით. მე ჩემ მრევლს ვეუბნები, რომ დედათა წესის დროს არ უნდა მოვიდნენ ეკლესიაში. ტაძარში უნდა შემოვიდნენ დედათა წესის დასრულებიდან ერთი დღის შემდეგ. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

არ შეიძლება. ის მას დაუწყებს ყურებას, როგორც სურათს და არა – როგორც ხატს. თუ მოინათლება მართლმადიდებლურად, მაშინ შეიძლება. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

დიახ, მრავლდება. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

მაცხოვრის ყველა ხატი ერთი და იგივე წყაროდან, პირველწყაროდან მოდის და არსებობს. უფლის ხატები მის ამქვეყნიურ სიცოცხლეშივე შეიქმნა. ზოგი მათგანი ტილოზე აღიბეჭდა სასწაულებრივად, ზოგი კი ფიცარზე დაიწერა მოწაფეების მიერ. საქართველოში არსებობს ტილოზე აღბეჭდილი ხატის ახალი, ე.წ პირიღვთისას ანჩისხატი, რომელიც დაცულია ხელოვნების მუზეუმში. მაცხოვრის ყველა ხატი, რომელიც ეკლესიის მიერ შეწყნარებულია, ჩვენთვის მისაღები და სათაყვანებელია. (გლდანის ლომისის წმ.გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

მძიმე მარხვისას, უპირველეს ყოვლისა, “გვეკრძალება” ბევრი ჭამა. გარდა ამისა, არ შეიძლება თევზი. იჭმევა ყველა სხვა სამარხვო საკვები ზეთით, ან უზეთოთ. მძიმე მარხვა ზოგისთვის – თევზის, ზოგისთვის კი უცხიმოდ დამზადებული საკვების აკრძალვაა, სხვისთვის მხოლოდ პურსა და წყალზე ყოფნაა, ვიღაცისთვის (რაც იშვიათია) მხოლოდ წყლის მიღებაა დასაშვები და დროგამოშვებით – პურიც. ეს ყველაფერი მოძღვართან შეთანხმებითა და კურთხევით ხდება, ადამიანის სულიერ-ფიზიკური შესაძლებლობების ფარგლებში. თვითნებურად მარხვის დამძიმება კარგს არაფერს მოგცემთ. (გლდანის ლომისის წმ.გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

ეს შიში გამართლებულია საწყის პერიოდში, როცა ადამიანი სარწმუნოებაში განმტკიცებული და რწმენის საკითხებში გათვითცნობიერებული ჯერ კიდევ არ არის. ამ მდგომარეობაში დარჩენა თორმეტწლიანი სასწავლო პროგრამის პირობებში მუდმივად პირველ კლასში ყოფნას ნიშნავს. (გლდანის ლომისის წმ.გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

“ხორცთა განხურვება” იწყება გონებაში ვნებიანი, ბილწი, გარყვნილი აზრების მიღებითა და მოწონებით, შემდეგ მათი წარმოდგენით აღსრულების სურვილით და ამის შედეგად სხეულში არსებული “ცვლილებები” იწოდება ხორცთა განხურვებად. (გლდანის ლომისის წმ.გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

თუ სხვა გამოსავალი არ გაქვთ, შეიძლება ხატების შენახვა ყუთში სუფთად. აუცილებლად უნდა გვქონდეს წმიდა სამების, მაცხოვრისა და ღვთისმშობლის ხატები. დანარჩენები – შეძლებისდაგვარად. (გლდანის ლომისის წმ. გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

თუ ხატი გაწყნარებთ, შეიძლება მიიხუტოთ გულზე და ისე დაიძინოთ, ოღონდ ფრთხილად იყავით, უნებლიედ არ შეურაცხყოთ. (გლდანის ლომისის წმ. გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

სოციალურ ქსელზე, ზოგადად, შეიძლება დაიდოს ტაძრებისა და ხატების სურათები, მაგრამ მაინც, ჯობს, მოძღვარს ჰკითხოთ, რაიმე უხერხულობა რომ არ შეიქმნას. (გლდანის ლომისის წმ. გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

სახლში შეიძლება ლოცვაცა და სახარების კითხვაც. (გლდანის ლომისის წმ. გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

უნდა შეხედონ, მაგრამ ეს ტაძარში ყოფნის დროს არ უნდა მოხდეს. მოწონება როგორ არ შეიძლება?! მოწონებით ბევრი რამ შეიძლება მოგწონდეს, მთავარია სხვა – ქვენა გრძნობები არ გამოძრავებდეს. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

ეკლესია სიზმარს არ ხსნის. სიზმარი შეიძლება იყოს ღვთისაგან, შენი ემოციებისაგან, ან ბოროტისაგან. თუ ღვთაებრივი ნიშნები არ აქვს, არ არის მიღებული. რა და როგორ – ეს მარჩიელობაა, ასე რომ, სიზმრებს ნუ დაუჯერებ, წესიერად იცხოვრე, ღვთის სათნო საქმეები აკეთე და მერწმუნე, ყველაფერი კარგად იქნება. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

ადამიანი უნდა გარდაიცვალოს და წლების შემდგომ ხდება კანონიზაცია წმიდანად შერაცხვისა. რაც შეეხება წმინდად მაცხოვრებელ პიროვნებას, ეს სხვა გაგებაა. ცოცხლების წინაშე არასოდეს ლოცულობენ. წმიდანთა დასს უნდა შეუერთდეს პიროვნება, შემდეგ იქნება მის წინაშე გამართლებული ლოცვა. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

შეიძლება ყველაფერი მოხდეს, მაგრამ არამგონია, ეს სწორი საქციელი იყოს. აქ სიბრიყვესთან ხომ არ გვაქვს საქმე?! ეს არ არის სიყვარული. მისკენ ლტოლვა და შენი განცდები, ცოტა მეეჭვება, ჭეშმარიტ სიყვარულზე იყოს დაფუძნებული. საკუთარ მოძღვარს დაელაპარაკეთ და მოუყევით ამის შესახებ, დაგარიგებს. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

თქვენ წმიდა თეოდორა ალექსანდრიელზე საუბრობთ. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

ძუძუს წყარო არის მცხეთაში. ჯვრის მონასტრის მახლობლად. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

ეს მუსიკა არის მწვალებლური, აქედან გამომდინარე, თქვენი დამშვიდება ამ მუსიკის მოსმენისას იქნება მოჩვენებითი. ჭეშმარიტი ქრისტიანი კი მოჩვენებითობისაგან შორს უნდა იდგეს. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

არსებობს. იგი შედის ყოველთა წმიდათა საქართველოში წამებულთა შორის, რომელთა ხსენება არის 24(11) დეკემბერს. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

ჩვენ უნდა გავიგოთ ეს ჭეშმარიტი სიყვარულია, თუ ცრუ. ცრუ დროებითია,ხოლო ჭეშმარიტი სიყვარული – მარადიული. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

იყოლიეთ პირადი მოძღვარი, რომელსაც გულწრფელ აღსარებას ეტყვით რეგულარულად, თვეში ერთხელ მაინც. რაც შეეხება ლოცვას, თქვენ არ ლოცულობთ, ვინაიდან ლოცვა გონებით გულის ღმერთამდე ამაღლებაა და მოაქვს ძალიან დიდი სიკეთე. რაც შეეხება თქვენს შვილს, გირჩევთ, აჩვენოთ ექიმ-იმუნოლოგს. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

თავდაპირველად მინდა გითხრათ, რომ საპატრიარქოში არსებობს სპეციალური ორგანო, სადაც ასეთი საორჭოფო საკითხების გადაწყვეტა ხდება. მე მოგახსენებთ ჩემს აზრს თემასთან დაკავშირებით. თქვენს შემთხვევაში გამოდის მეექვსე ხაზის ნათესაობა, მაგრამ გვერდითი, ანუ არაპირდაპირი, სწორედ ამიტომ ვფიქრობ, დასაშვებია. ზუსტი და ამომწურავი პასუხისთვის გთხოვთ, დაუკავშირდეთ ზემოთ აღნიშნულ ინსტანციას. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

თავის მოკვლა გამოსავალი არც ერთი სიტუაციიდან არ არის, პირიქით, ეს უფრო დაამძიმებს თქვენს სულს და საშინელ ცოდვას ჩაიდენთ. ნუ გერიდებათ ამაზე საუბარი, აუცილებლად თქვით თქვენს მამაოსთან, თუ მასთან ვერ იხსნებით, უმჯობესია, მოძღვარი შეიცვალოთ. დამერწმუნეთ, თქვენი პრობლემა აუცილებლად მოგვარდება სწორი მიდგომით, წრფელი სინანულითა და აღსარებით. მითუმეტეს, რომ ძალადობის მსხვერპლი ხართ. ყველაფერი უფლის დაშვებით ხდება, განსაცდელში ღმერთი არ მიგატოვებთ. მეორე საკითხია, რომ დიდი ფსიქიკური სტრესი განიცადეთ, ფიქრობთ, ალბათ, თქვენი მომავალი ცხოვრება როგორ წარიმართება. სწორედ იმიტომ, რომ ასეთი ადამიანი ხართ (მოგეხსენებათ, დღესდღეობით ბევრისთვის არაფერს არ ნიშნავს ის, რაც თქვენთვის ასე მძიმე ასატანია), აუცილებლად გამოჩნდება პიროვნება, რომელიც გაგიგებთ და შეგიყვარებთ. კიდევ ერთხელ გთხოვთ, მიდით მოძღვართან და რაც გაწუხებთ, ყველაფერი მოუყევით. ნუ ვარდებით პანიკაში ამის გამო. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

რა თქმა უნდა, რომ ეს ასე არ არის. ბევრი მდიდარი ადამიანია, რომელიც ღირსეულად და უანგაროდ ცხოვრობს. პრობლემა სიმდიდრეში კი არა, სიმდიდრის მოყვარებაშია. სხვადასხვა განმარტებაა სახარების ამ მუხლთან დაკავშირებით, მაგრამ ძირითადად სწორედ ზემოთ აღნიშნულ აზრზე ჯერდებიან. ჭაბუკმა თავისი საქციელით გამოხატა ის, რომ მისთვის ქონება ყველაფერზე მნიშვნელოვანი იყო. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

ყველა ადამიანს ცხოვრების გარკვეულ ეტაპზე სხვადასხვა დოზით აქვს ასეთი ფიქრები, ამიტომ ჩემი რჩევაა, დიდ ყურადღებას ნუ დაუთმობთ და ამის გამო პანიკაში ნუ ჩავარდებით, რადგან ბოროტი ძალის სურვილიც სწორედ ეს არის. თქვით აღსარება, მოძღვარს გაესაუბრეთ და ერთად დაგეგმეთ ამ ფიქრებთან ბრძოლის ტაქტიკა. მითუმეტეს, თუ თქვენ ამ აზრებს არ ეთანხმებით, ცოდვის მასშტაბურობა მცირდება და გაგიადვილდებათ მათი საბოლოოდ დაძლევა. არაფერია საშიში, რაც უფრო ძლიერად განიცდით, ეშმაკიც მეტად შემოგიტევთ. ამიტომ კიდევ ერთხელ გიმეორებთ, შეეცადეთ ნაკლებად იფიქროთ ამ საკითხზე, ყურადღება სხვა თემაზე გადაიტანეთ და თანდათან ეკლესიური, სწორი ცხოვრების წესის დახმარებით ყველაფერი გაივლის. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

ამ შემთხვევაში, გააჩნია, როგორ ჩაერევა მედიცინა. მე როგორც ვიცი, ორი გზა არსებობს. თუ განაყოფიერება მოხდა, ორგანიზმის გარეთ ერთდროულად ბევრი უჯრედი აქტიურდება, მათგან ზოგს კლავენ და მხოლოდ საუკეთესოებს ტოვებენ, მაგრამ ჩვენ ხომ ვიცით, რომ განაყოფიერებული ორგანიზმი უკვე ცოცხალი არსებაა, მას აქვს სული და ხორცი. უბრალოდ ჯერ ძალიან პატარაა. ამიტომ აბორტის ტოლფასი ცოდვაა. თქვენს მოძღვარს გაესაუბრეთ, ოთხი წელი ძალიან ცოტა დროა, ამ გადაწყვეტილების აუცილებლობას ვერ ვხედავ. ყველაფერი უფლის ნებაა. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

ანგელოზი ყველა ამქვეყნიურ არსებასთან შედარებით აღმატებულია, მაგრამ ამას ადამიანები, ალბათ, უფრო დიდი სიყვარულის გამო აკეთებენ და მკრეხელობაში არ უნდა ჩავუთვალოთ. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

ნამდვილად ექნება მას ნათლისღების მადლი. გააკეთებინეთ ახლიდან, ოღონდ მიიტანეთ ეკლესიაში და აკურთხებინეთ. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშვეთის ეკლესიის დეკანოზი ღვთისო შალიკაშვილი)

მოძღვარი ჯვრისწერის დროს კითხულობს: “და მოეცა ამას მორჩილებაი ქმრისა თვისისა”; ხოლო სამოციქულოში კი ვკითხულობთ: “ხოლო ცოლსა მას, რათა ეშინოდეს ქმრისა”. ახლა კი წარმოიდგინეთ მამაკაცი, რომელსაც შვილები უნდა და ცოლი წინააღმდეგია. ქალი იმიტომ არის დედამიწაზე გაჩენილი, რომ მან შვილები გააჩინოს. ქალს, რომელსაც არ უნდა შვილი, მას არც ქმარი სურს. ძალიან რთულია ასე პასუხი, იქნებ საზღვარგარეთ მუშაობა ქმნის ქალისთვის პრობლემას, მას ეშინია მარტო დარჩენის, თუნდაც რაიმე განსაცდელის ჟამს, კაცი ყოვლთვის დიდი იმედია ოჯახისთვის. რა გითხრათ, თუ მოიყვანთ, მოგისმენთ, დაგარიგებთ, მაგრამ შეიძლება ადამიანი შეგპირდეს და არ შეასრულოს. ქალი ასეთ საქმეში ხელს უნდა უწყობდეს ქმარს. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშვეთის ეკლესიის დეკანოზი ღვთისო შალიკაშვილი)

ვერ მოასწარით ქორწინება, ამიტომ თქვენ ერთმანეთის არაფერი ხართ. არ გაქვთ კავშირი, შესაბამისად, არც საიქიოში არ გექნებათ. ნურავის ეგონება, რომ საიქიოში ცოლქმრობაა, იქ სულ სხვა რამეა, იქ მარტო სულია. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშვეთის ეკლესიის დეკანოზი ღვთისო შალიკაშვილი)

ეშმაკი ყოველთვის იბრძვის, რომ ადამიანი ჩაიგდოს ხელში და ძალიან ხშირად ახერხებს კიდეც. უნდა ებრძოლო ამას. ერთადერთი გამოსავალი არის ის, რომ მაშინვე დაუდგეს ეკლესიას, შეუტრიალდეს ღმერთს, მივიდეს ეკლესიაში და მოძღვარს წააკითხოს ლოცვები. ასეთ განსაცდელში მყოფ ადამიანს სჭირდება კვეთებულის ლოცვები, ძალიან ძლიერი ლოცვაა. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშვეთის ეკლესიის დეკანოზი ღვთისო შალიკაშვილი)

უამრავი ლოცვაა, რომლის წაკითხვაც შეგიძლიათ, მაგრამ ჯერ მიდით მოძღვართან, ის წაგიკითხავთ გახსნის ლოცვას. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშვეთის ეკლესიის დეკანოზი ღვთისო შალიკაშვილი)

თქვენ ყოველთვის უნდა ეცადოთ და უკან არ დაიხიოთ. ღმერთმა უკეთ იცის ვისთვის, როდის და სად არის მუშაობა საჭირო. ღმერთს სთხოვეთ, ხელი მოგიმართოთ და თქვენც შეეცადეთ, რომ ღვთის სათნოდ იცხოვროთ. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

ღმერთს ყველასთვის საუკეთესო უნდა. ალბათ, მაგ დროს ასეა საჭირო. ჩვენ იმედი არ უნდა მოვიშალოთ და უნდა გვწამდეს, რომ უფალი უკეთესს აგვისრულებს შემდგომში. ხშირად ის, რაც ჩვენთვის კარგი გვგონია, შეიძლება საზიანო იყოს და ამას ვერ ვხვდებოდეთ. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

თუ ეს გაწუხებთ, უმჯობესია, აღსარებაში მოინანიოთ ღმერთის წინაშე, ანუ მოძღვართან მიხვიდეთ. თუ სწორად იცხოვრებთ და მოძღვარსა და მის რჩევებს დაემორჩილებით, ყველაფერი კარგად იქნება. წინასწარი შიშები კარგ შედეგს ვერ მოგიტანთ. მოძღვარს ყველაფერი გულახდილად მოუყევით. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

წარმატებების მისაღწევად თავი არ უნდა დაზოგოთ. ღმერთს შემწეობა უნდა სთხოვო და თავის დროზე ყველაფერი გამოგივათ, რაც შეეხება მეორე კითხვას, გააჩნია, რისთვის გინდათ წარმატება. თუ იმიტომ, რომ ქვეყანას და ოჯახს გამოადგეთ, რა თქმა უნდა, ცოდვა არ არის, მაგრამ თუ იმიტომ, რომ სხვების თვალში გამორჩეული იყოთ და გაფასებდნენ, ეს უკვე ცოტა გაუკუღმართებაა. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

ერის კაცსაც შეუძლია დალოცოს ვინმე, მაგრამ უმჯობესია, დალოცვის ინიციატივა სხვისგან მოდიოდეს. თუ ვინმე გთხოვთ დალოცვას, შეგიძლიათ დალოცოთ. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

ერთი წლის იუბილის გადახდა ჩვეულებრივად შეიძლება. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

ჟენია, საერთოდ, ევგენიასგან წარმოსდგება. მოძღვარს რომ სთხოვოთ, ამ სახელს დაგარქმევთ. რაც შეეხება ჟანის, ამ სახელის მქონე წმიდანი არ გამიგია. ადამიანს აუცილებლად უნდა ერქვას რომელიმე წმიდანის სახელი. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

ღმერთის ნების გარეშე ერთი ფოთოლი არ ჩამოვარდება ხიდან. ყველაფერი უფლის ნებაა, თქვენი სიცოცხლის ხანგრძლივობაც. ეს აზრები უფრო ბოროტისგან მოდის, რომ აღგაშფოთონ და სიმშვიდე დაგაკარგვინონ. უმჯობესია, საკუთარი ცოდვების გამოსწორებაზე იფიქროთ და სწორად იცხოვროთ. ბოროტს სწორედ ის უნდა, რომ რაც ჩვენთვის მნიშვნელოვანია, იმ საქმეს მოგვწყვიტოს. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

ჯობს, როგორი პირობაც არ უნდა იყოს, მაინც შეასრულოთ. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

რა თქმა უნდა, თქვენი ლოცვა-ვედრება და კარგი საქციელი მისი სულისთვის სასარგებლო იქნება. ღმერთმა ხომ იცის, რომ ის თქვენი მეუღლეა და მასზე გული შეგტკივათ. მართალია, ჯვარი არ გქონდათ დაწერილი (ანუ თქვენი ქორწინება ნაკურთხი არ იყო), მაგრამ თქვენ მაინც ცოლ-ქმრად ითვლებით. (წმ. კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესიის მღვდელმსახური მამა დავით ტატანაშვილი)

ცოდვა ნამდვილად არ არის. უთხარით, მოინათლოს, ეს ყველაზე კარგი რჩევა იქნება, რადგან ასეა დაინტერესებული ქრისტიანული ცხოვრებით. (წმ. სამების ეკლესიის დეკანოზი იოანე გივიშვილი-ამილახვარი)

თუ ჩვეულებრივ ჯანმრთელობის ვარჯიშებს შეასრულებთ, ძალიან კარგია, აქ უარსაყოფი არაფერია, მაგრამ თუ მედიტაციაში გადავარდებით, ეს სულსაც ვნებს და ხორცსაც. (წმ. სამების ეკლესიის დეკანოზი იოანე გივიშვილი-ამილახვარი)

ეშმაკი ყველანაირ სახეს ღებულობს ღვთიმშობლის გარდა, მაგრამ როგორ ეტყოდა ღვთისმშობელი მას, ჩემთან წამოდიო?! მოხუცებულია, ამ დროს ათასნაირი მოლანდებები აწუხებთ. ან რატომ ეშინია, ღვთისმშობელი მივიდა, ეშმაკი ხომ არა, უნდა უხაროდეს კიდეც. ბებიას უთხარით, ნუ ეშინია, შიში ეშმაკისეულია. (წმ.სამების ეკლესიის დეკანოზი იოანე გივიშვილი-ამილახვარი)

რა თქმა უნდა, არა. იესო ქრისტე იშვა და ქალწულად დარჩა ისევე მარიამი. (წმ.სამების ეკლესიის დეკანოზი იოანე გივიშვილი-ამილახვარი)

ადამიანს თუ სურვილი აქვს, მაინც გააკეთებს იმას, რაც უნდა, ამიტომ უნდა ჰყავდეს გვერდით ისეთი ადამიანი, ვინც არ გადაადგმევინებს ამ ნაბიჯს. ცხოვრებაში ცდუნება ბევრია. კეთილ საქმეზე კი ცდუნება არ არსებობს. ეკლესიურ ცხოვრებაში არის მხოლოდ ხსნა, თქვით აღსარება, ეზიარეთ. (წმ. სამების ეკლესიის დეკანოზი იოანე გივიშვილი-ამილახვარი)

თქვენი ასაკი დასაბრკოლებელი ნამდვილად არ არის. თუ ასე ძალიან გიყვართ ერთმანეთი, სჯობს, ერთად იყოთ, მიდით ეკლესიაში და დაიწერეთ ჯვარი, ოღონდ მშობლების ლოცვა-კურთხევაა საჭირო. მშობლების თანხმობის გარეშე ეკლესია არ დაგწერთ ჯვარს. (წმ. სამების ეკლესიის დეკანოზი იოანე გივიშვილი-ამილახვარი)

არ უნდა იფიქრო ასეთ სისულელეებზე, ეს ეშმაკისგან არის. ილოცე და იარე ეკლესიაში. (წმ. სამების ეკლესიის დეკანოზი იოანე გივიშვილი-ამილახვარი)

მას ესაჭიროება კვეთებულის ლოცვები, შემდეგ უნდა ეზიაროს. როგორმე წაიყვანეთ ეკლესიაში. (წმ. სამების ეკლესიის დეკანოზი იოანე გივიშვილი-ამილახვარი)

კარგი ნიჭი გქონიათ არქიტექტურული, ხატეთ და აკეთეთ კიდეც, კურთხევა არ არის საჭირო. შეიძლება მომავალში კარგი არქიტექტორიც გახდეთ. (წმ. სამების ეკლესიის დეკანოზი იოანე გივიშვილი-ამილახვარი)

კონკრეტულად რა ცოდვაზეა საუბარი? ასე ძნელია პასუხის გაცემა. ღმერთი კი არა, ადამიანი თავად სჯის საკუთარ თავს (წმ. სამების ეკლესიის დეკანოზი იოანე გივიშვილი-ამილახვარი)

ცოდვილი აზრების წინააღმდეგ ბრძოლის ყველაზე ეფექტური საშუალებაა ლოცვა. თვითკმაყოფილებისა და ცუდმედიდობის წინააღმდეგ საჭიროა, გავიხსენოთ ხრწნადობა ჩვენი სხეულისა, სიამაყის წინააღმდეგ – ის, რომ მცირედი სიამაყეც კი შთანთქავს ყველა კეთილ ნაღვაწს, გულბოროტების წინააღმდეგ საჭიროა ვილოცოთ მტრისათვის. ამაო ფიქრების წინააღმდეგ -ვიკითხოთ წმიდა წერილი. ბილწ აზრებთან საბრძოლველად გაიხსენე უფლის სამსჯავრო და მარადიული სატანჯველი. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

მარხვაში ადამიანმა უნდა გამოიჩინოს განსაკუთრებული თავშეკავება და თავი დაიმარხოს ამა სოფლის სიამეებისაგან, აქედან გამომდინარე, არ შეიძლება. თუმცა, თუ ამის გამო პრობლემა იქმნება, ჯობს საკუთარ მოძღვარს გაესაუბროთ. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

მონასტერში მიდიან (თუნდაც მცირე დროით) აუცილებლად პირადი მოძღვრის, სულიერი მამის კურთხევით. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

ძალიან კარგი იქნება საეკლესიო საგალობლების მოსმენა (არ აქვს მნიშვნელობა, რომელი). შეგიძლიათ კლასიკური მუსიკაც ჩაურთოთ. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

ჯვარდაწერილმა მეუღლეებმა აუცილებლად უნდა ატარონ ჯვრისწერის ბეჭდები, დაბრუნებულ ბეჭედს არაფერი ლოცვა არ უნდა, გადადნობა და ფორმის შეცვლა არ შეიძლება. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

ხდება მხოლოდ სტიქარის კურთხევა და მღვდელმთავრის მიერ ლოცვა-კურთხევის მიცემა, რათა სტიქაროსანმა იმსახუროს საკურთხეველში. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

მარტო დედის ლოცვები არ კმარა. საჭიროა გყავდეს სულიერი მოძღვარი და შეასრულო მისი დარიგებები. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

მის სახელზე შეაგზავნე კვირის წირვაზე სეფისკვერი. გადაუხადე პანაშვიდი. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

საითაც გული მიგიწევს და გინდა, იმ სფეროში გაიღრმავო ცოდნა, იქ უნდა ჩააბარო. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

ადამიანს თვითონ არ შეუძლია, იყოს ბედნიერი, თუ მას უფალი არ შეეწია, ბედნიერების წყარო არის მაცხოვარი. ამიტომ ადამიანი ბედნიერი რომ იყოს, მან უნდა გამოიძიოს უფლის წმიდა ნება და მიჰყვეს მას, რაც დედა ეკლესიის გარეშე შეუძლებელია. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

აუცილებლად უნდა აუგოს წესი მოძღვარმა. (თბილისის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი გიორგი სიდამონიძე)

თქვენ არავინ გეუბნებათ იმას, რომ მადლს ვერ მიიღებთ. მადლს უფალი ყოველთვის მოგცემთ, თუ ხართ ღირსი. ქალი ამ დროს განწმენდის პროცესშია, ამიტომ არ შეიძლება სიწმინდის მიახლება. მოძღვრის კურთხევა თუ გაქვთ, შეგიძლიათ სტოაში დადგეთ, ტაძარში უკანა მხარეს და არ მიეახლოთ სიწმინდეებს. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

ეს სხვა ცოდვაა და დროის ფუჭად კარგვა ჰქვია. რას გაძლევთ ეს თამაში? სასარგებლოს არაფერს, ამიტომაა ცოდვა. მარტო აზარტზე არ არის. თამაშია, რომლითაც აზრი ეკარგება ცხოვრებას. ჯობს, ეს დრო ფსალმუნის კითხვასა და სიკეთის კეთებას დაუთმოთ. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

ამ შემთხვევაში შველა იმაში გამოიხატება, რომ მიხვიდეთ მათ მოძღვართან და დაელაპარაკოთ. მოძღვარი მიხედავს, დაარიგებს, თუ როგორ მოიქცნენ. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

სალოსი ქრისტიანობას გამოხატავს დაფარულად, ისე, ვითომ ჭკუათმყოფელი არ არის. დაფარულმცოდნეებიდან ზოგიერთს წინასწარჭვრეტის უნარი აქვს ბოძებული, ასევე არიან სალოსებიც. ქრისტიანები არიან და ყველა ის საქმე, რაც ღვთის სადიდებლად გამოიყენება, უფლისაა. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

რა თქმა უნდა, გულმხურვალე ლოცვას დიდი ძალა აქვს. მაგალითად, ზოგიერთი საკუთარ შვილს რომ წყევლის, როგორც ლოცვა, ისე წყევლა შეიძლება შეასრულოს უფალმა. იმის მაგივრად, რომ გადაირჩინო საკუთარი თავი, უფალს შენთვის საზიანოს რატომ ევედრები? გადაირჩინე საკუთარი თავი და შენ გარშემო ათები და ასები გადარჩებიანო, – ბრძანებს უფალი და რითი უნდა გადაირჩინო თავი, რომ ცუდი უსურვო?! არ არის ეს სწორი მიდგომა. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

ამ სახელით ცნობილი წმიდანი არ არსებობს. თქვენი სახელი უნდა თქვათ ლოცვისას, ან მიდით თქვენს მოძღვართან და მას კითხეთ. (სიონის საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თამაზ ესიტაშვილი)

მოძღვრის კურთხევის გარეშე არ უნდა მისულიყავით. საერთოდ, ყველაფერი უნდა დაეკითხოთ მოძღვარს, სავალალო შედეგამდე რომ არ მიხვიდეთ. აუცილებლად მიდით მოძღვართან და უთხარით ამის შესახებ. (სიონის საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თამაზ ესიტაშვილი)

დიახ, ნამდვილად მასეა. ეს ყველაფერი ბოროტისაგან არის. ზიარება იმისთვისაა, რომ როგორც სულიერად, ისე ხორციელად კარგად იყოს ადამიანი, განიკურნოს, მიეცეს სიყვარული. აუცილებლად მიდით ეკლესიაში და აზიარეთ ბავშვები, თქვენც ეცადეთ, შეინახოთ მარხვა და ეზიაროთ. მოკლე ლოცვა მშრალია, არის ლოცვები მამისა, ძისა, სულიწმიდისა და შენი მფარველი ანგელოზის, რაც აუცილებლად უნდა წაიკითხოთ. ეს არა მარტო ფიზიკური, არამედ გონებრივი სიზარმაცეა. (სიონის საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თამაზ ესიტაშვილი)

ჯადოს არსებობას ეკლესიაც აღიარებს, ის მოქმედებს, ამიტომაც უნდა ვერიდოთ. პატრიარქმა დანიშნა, რომ დილით ყველა ოჯახში ნაკურთხი წყალი მოასხან. ყველაზე საუკეთესო სტუმარიც რომ გეწვიოს, რომელსაც ენდობი, თვალი მაინც არსებობს. განსაცდელები აუცილებლად გექნებათ, ამიტომ უნდა მიხვიდეთ ეკლესიაში და პარაკლისი გადაახდევინოთ მოძღვარს. იკითხეთ ლოცვები, შეინახეთ მარხვა, ეზიარეთ და ვერც ერთი ჯადო ვერ იმოქმედებს თქვენზე, მერწმუნეთ. უფალზე დიდი არაფერია. სწორედ ჩვენი ურწმუნოების გამოა, რომ მოქმედებს ის. საპატრიარქოშია მეუფე თეოდორე, რომელიც საუბრობს ამ საკითხებზე და ჯობს, მას მიაკითხოთ. (სიონის საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თამაზ ესიტაშვილი)

უფალს უნდა მიენდო და უფალი დაგანახებს ყველაფერს. იმეგობრე მასთან, გამოსცადე ყველგან და იქნებ ძალიანაც მოგეწონოს. (სიონის საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თამაზ ესიტაშვილი)

შენი უფლება არ არის სიკვდილ-სიცოცხლე, ეს უფლის ნებაა და ნუ წახვალ უფლის ნების წინააღმდეგ. რადგან ამაზე ლაპარაკობ, ე.ი. ცოდვების მონანიების უნარი გაქვს, რაც ძალიან კარგია. ამპარტავნებას ებრძოლე იესოს ლოცვით: “უფალო იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი”. იფიქრე მოყვასის სიყვარულზე და აპარტავნებისაგან გათავისუფლდები. გარდამავალი პერიოდი გაქვს და ამ დროს უჩნდებათ ახალგაზრდებს ასეთი განცდები. ამიტომ ახლავე დაიწყე ამისგან განკურნება, უნდა მიხვიდე ეკლესიაში და ნახო მოძღვარი, რომელიც გაგიგებს. (სიონის საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თამაზ ესიტაშვილი)

გონიერება და სიბრძნეა ამისთვის საჭირო. სწავლა, მეტი მუშაობა საკუთარ თავზე. როცა ადამიანი მუშაობს, უფალიც მასთან არის და ეხმარება მას. შრომით დაფასდები. შენზეა დამოკიდებული ბედნიერების მოპოვება: იშრომე, იღვაწე, გქონდეს სიყვარული, იცხოვრე უფლის მცნებებით. (სიონის საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თამაზი ესიტაშვილი)

შეგიძლიათ დაანთოთ, როცა გაგიჭირდებათ, ან გონებაში ცუდი აზრები მოგივათ, ან ცუდად იქნებით. ვურჩევ ყველას, პატრიარქისგან ნაკურთხი 26-ე, 50-ე და 90-ე ფსალმუნები იკითხოთ. (სიონის საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თამაზი ესიტაშვილი)

თუ ჯვრისწერით არის შექმნილი თქვენი ოჯახი, როგორმე უნდა მოაგვაროთ ეს პრობლემა. უნდა მიხვიდეთ მოძღვართან, ის დაგარიგებთ. მრუშობა დიდი ცოდვაა, თუმცა რა გულისთქმები აქვს თქვენს მეუღლეს, უცნობია, ამიტომ მოძღვართან მისვლაა საჭირო. (სიონის საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თამაზი ესიტაშვილი)

როცა ბევრს ფიქრობს ადამიანი, ის აუცილებლად ფსიქიური დაავადებისკენ მიდის. შიშები გონების სიზარმაცით გაქვს, გონება თავისუფალია და ბოროტი იქ ადვილად აღწევს. ღვთისმშობლის ტროპარი იკითხე, იესოს ლოცვა იმეორე, უფლის მცნებებით დააკავე და არ დატოვო გონება თავისუფლად. (სიონის საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თამაზი ესიტაშვილი)

შიშები ურწმუნო ადამიანს ემართება. თუ რწმენა გაქვს, რატომ უნდა გეშინოდეს?! იესოს ლოცვები იმეორე და მოგეხსნება შიშები. მიდი მოძღვართან აუცილებლად. (სიონის საკათედრო ტაძრის დეკანოზი თამაზი ესიტაშვილი)

პირველი ნაბიჯის გადადგმა, რა თქმა უნდა, არის ეკლესიაში მისვლა, მოძღვართან გასაუბრება, მისი ლოცვა-დარიგების მიღება. შემდეგ ვიწყებთ ეკლესიურ ცხოვრებასა და ვეზიარებით საღმრთო ჭეშმარიტებას. როგორც ჩვილი ბავშვი იდგამს ფეხს, იწყებს სიარულს და ბოლოს სირბილიც შეუძლია, ამგვარად არის ადამიანიც. მოდის ეკლესიაში, ეცნობა ეკლესიურ ცხოვრებას, შემდეგ იწყებს სრულფასოვან ცხოვრებას და ეს არის მარადიული წინსვლის პროცესი, საკუთარი თავის მარადიული სრულყოფა. (წმ. მეფე დავით აღმაშენებლის ტაძრის მღვდელმსახური იოსებ გეუკაშვილი)

მაცხოვნებელი გახლავთ მხოლოდ მართლმადიდებლური სარწმუნოება, წმიდა მამათა სწავლება. ამაში იგულისხმება მართალი რწმენა. ადამიანი კი სამოთხეში მხოლოდ მართალი რწმენითა და კეთილი საქმეებით შეაბიჯებს. (წმ. მეფე დავით აღმაშენებლის ტაძრის მღვდელმსახური იოსებ გეუკაშვილი)

ამ შემთხვევაში რაც უნდა გიპასუხოთ, იქნება ზოგადი. უნდა მიმართოთ მოძღვარს, რომ გაიგოს, რა სახისაა პრობლემა. ადამიანის ცხოვრება განსაცდელია და მისი დათმენა მართებს. ქრისტიანი ამ განსაცდელს თავისივე ცხოვრებისა და რწმენისათვის დაითმენს. თუ დადიხართ ეკლესიაში, ე.ი. ქრისტესი გწამთ და აქედან გამომდინარე, მკრეხელური აზრები არ უნდა გაივლოთ თავში. (წმ. მეფე დავით აღმაშენებლის ტაძრის მღვდელმსახური იოსებ გეუკაშვილი)

ღმერთი ადამიანს ყველაფერს შეუსრულებს, თუ ის რწმენით შესთხოვს რაიმეს და ეს იქნება მარგებელი. როგორ შეიძლება სთხოვო ღმერთს სხვისი ოჯახის დანგრევა?! სიყვარული უნდა გვქონდეს ჯერ ღვთისა და შემდეგ ყველა დანარჩენის. თუ გვიყვარს ღმერთი, ამ ხორციელი სიყვარულით არ შემოზღუდავ შენს ცხოვრებასა და სულის ცხონებას. (წმ. მეფე დავით აღმაშენებლის ტაძრის მღვდელმსახური იოსებ გეუკაშვილი)

ლოცვითა და მარხვით. ანუ ეკლესიური ცხოვრება ერთადერთი იარაღია ამ ბოროტების წინააღმდეგ. (წმ. მეფე დავით აღმაშენებლის ტაძრის მღვდელმსახური იოსებ გეუკაშვილი)

უპირველეს ყოვლისა, იმ ჯვარს უნდა შევეგუოთ, რაც ღმერთმა მოგვცა. უნდა გვახსოვდეს, რომ ყველაფერი უფლის ნებაა. ეს სიყვარული უნდა გადაიტანოთ ლოცვაში. წინააღმდეგ შემთხვევაში, სხვა ფიქრებით ღვთის გმობაში ჩავარდებით, რაც ჩვენთვის დამღუპველია. (ხაშურის რაიონის სოფელ ცხრამუხას წმიდა ნინოს სახელობის ეკლესიის დეკანოზი მიქაელ ელიაძე)

საერთოდ, ჯვარს, ეკლესიასა და მოძღვარს უნდა დავუჯეროთ ცხოვრებაში. ზოგჯერ ეშმაკი ცდილობს, სიზმარი მოგვაჩვენოს ლამაზად. ჩვენ ამ ყველაფერს ვიჯერებთ და ვმშვიდდებით. ღმერთს უნდა ვემსახუროთ რწმენით, ეკლესიისა და ჯვრის მორჩილი უნდა ვიყოთ რეალობაში. სიზმრების შეწყნარებით შესაძლოა ეშმაკმა დიდ მოწყენილობაში ჩაგვაგდოს, რადგან მისი გვჯერა. სიზმარი რაც უნდა კარგი, ან ცუდი იყოს, არავითარ შემთხვევაში არ უნდა დავიჯეროთ, რადგან არარსებული, ილუზიაა. (ხაშურის რაიონის სოფელ ცხრამუხას წმიდა ნინოს სახელობის ეკლესიის დეკანოზი მიქაელ ელიაძე)

უნდა ვილოცოთ მისთვის, რადგან სხვა გზა არ დაგვრჩენია და რწმენით გავიმაგროთ გული. მშობელს პატივი მარტო იმიტომ არ უნდა ვცეთ, რომ მან რაღაც კარგი გაგვიკეთა. ადამიანი არის ღვთის ხატი. მშობელმა მოგვავლინა ქვეყანას და მარტო ამიტომ ყოველთვის უნდა გვახსოვდეს მეხუთე მცნება, რომელიც დედისა და მამის პატივისცემას მოგვიწოდებს. (ხაშურის რაიონის სოფელ ცხრამუხას წმიდა ნინოს სახელობის ეკლესიის დეკანოზი მიქაელ ელიაძე)

არ არის სწორი. აღთქმა ჩვენ დავდეთ, როცა მოვინათლეთ, რომ ვიცხოვრებთ ქრისტიანულად. უფალს ჩვენგან მხოლოდ ორი რამ სჭირდება – თავმდაბლობა და მორჩილება. მაცხოვარი ყოველთვის გვისრულებს თხოვნას, მაგრამ ისე, როგორც ჩვენთვის უკეთესია. ჩვენ კი ჩვენი ურწმუნოების გამო გვგონია, რომ არ გვისრულებს. (ხაშურის რაიონის სოფელ ცხრამუხას წმიდა ნინოს სახელობის ეკლესიის დეკანოზი მიქაელ ელიაძე)

ტოტალიზატორი არის აზარტული თამაში. როცა ადამიანი ცოდვაში ვარდება, ამას ყურადღებას არ აქცევს. თანდათანობით ეს ცოდვა მასზე მეფდება. ტოტალიზატორში სიარული, პირველ რიგში, იწვევს მატერიალურ ზარალს. ადამიანი ტოტალიზატორში მიდის მოსაგებად. მოგება კი სიკეთის კეთებით შეიძლება. ის, ვინც იმავე შემართებით სიკეთეს აკეთებს, ყველა ვარიანტში მოგებულია. ტოტალიზატორი ვნებაა, ვნებაზე დამოკიდებული ადამიანი ყოველთვის დამარცხებულია. (ხაშურის რაიონის სოფელ ცხრამუხას წმიდა ნინოს სახელობის ეკლესიის დეკანოზი მიქაელ ელიაძე)

უპრიანი იქნებოდა ამ კითხვით ექიმისათვის მიგემართათ, მაგრამ რადგან საუბარია იმ მომენტზე, რაც ეკლესიის მხრიდან იკრძალება, შვილოსნობის შეწყვეტის საშუალებები ცოდვად ითვლება, ამიტომ გიპასუხებთ, რომ სასურველია ჯერ იმკურნალოთ და თავი შეიკავოთ, ხოლო შემდეგ განაგრძოთ ცოლ-ქმრული ურთიერთობა. (გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი, დეკანოზი დავით დათუაშვილი)

პირველ რიგში, მაინტერესებს, გყავთ თუ არა მოძღვარი? რადგან მოძღვარი რომ გყავდეთ, ალბათ, ეს პრობლემები მოხსნილი იქნებოდა. მოძღვარი გასწავლიდათ, თუ როგორ მოქცეულიყავით. სათანადო ლოცვაც არსებობს, წყევლის განქარვების, წაგიკითხავდათ ამას მოძღვარი და ამით მორჩებოდა ეს პრობლემა. მაგრამ აქ არის კიდევ ერთი საკითხი, რომ ჩვენ ეკლესიაში დავდივართ არა იმისთვის, რომ ბარაქა მივიღოთ და პრობლემები მოვაგვაროთ, არამედ სულის საცხოვნებლად, უპირველესად ამაზე უნდა ფიქრობდეს ადამიანი. დანარჩენი უკვე ღვთის მიერ დაიშვება. ამასთან დაკავშირებით შეგვიძლია გავიხსენოთ მრავალტანჯული იობის მაგალითი ძველი აღთქმიდან. (გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი, დეკანოზი დავით დათუაშვილი)

ამის განმარტება ცოტა რთულია იმ თვალსაზრისით, რომ ამას ბევრი წინაპირობა აქვს, მაგრამ მოკლედ თუ ვიტყვით, მიუღებელი გახდა იესო ქრისტეს ახალი აღთქმის სწავლება იუდეველებისათვის, რომლებიც ფიქრობდნენ, რომ მხოლოდ ძველი აღთქმით უნდა ეცხოვრათ. ასევე, უფალი, რომელიც ქადაგებდა სულის უკვდავებას, გარკვეული ადამიანების მხრიდან მიუღებელი გახდა იმის გამო, რომ თვითონ იესო ქრისტე, როგორც ძე ღვთისა და ძე კაცისა, მათთვის მიუღებელი იყო. ისინი ელოდებოდნენ მესიას, რომელიც მათ სიმდიდრეს მოუტანდა. (გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი, დეკანოზი დავით დათუაშვილი)

რაც შეიძლება ხშირი აღსარებები უნდა თქვათ, რადგან მოძღვარს ექნება საშუალება იმისა, რომ სულიერი კორექცია მოახდინოს. გახსნილი, გულახდილი საუბარი უნდა გქონდეთ მოძღვართან, ამის საფუძველზე ის დაგარიგებთ, რა უნდა გააკეთოთ. ყურადღება არ უნდა მიაქციოთ აკვიატებულ აზრებს, მეტი ყურადღება დაუთმეთ ფიზიკურ და გონებრივ შრომას, რაც დაგეხმარებათ აკვიატებული ფიქრების დაძლევაში. (გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი, დეკანოზი დავით დათუაშვილი)

მართლმადიდებლური ხატწერის კანონიკით განსაზღვრულია გარკვეული წესები, თუ როგორ უნდა იყოს დამზადებული მართლმადიდებლური ხატი, კერძოდ, ამ შემთხვევაში ღვთისმშობლის გამოსახულებიანი გულსაკიდი. სამწუხაროდ, კათოლიკურ ეკლესიას არ აქვს ასეთი წესები და კანონიკური დარღვევით ხდება ასეთი ნივთების დამზადება. აქედან გამომდინარე, მართლმადიდებლური თვალსაზრისით, ასეთი ნივთის ტარება არ არის სასურველი, ამიტომ ჯობს, შეინახოთ და თუ გაქვთ გულსაკიდის ტარების სურვილი, უკეთესია, ის მართლმადიდებლური იყოს. (გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი, დეკანოზი დავით დათუაშვილი)

რა თქმა უნდა, შეიძლება. დასაშვებია, რომ გქონდეთ რამდენიმე ნაკურთხი ჯვარი, რომელსაც მონაცვლეობით ატარებთ. მხოლოდ სასურველი არ არის მათი ერთდროულად ტარება. (გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი, დეკანოზი დავით დათუაშვილი)

საქართველოში კანონი კრძალავს ასეთი სახის ოპერაციებს, სხვა ქვეყნებში კი ჩვეულებრივად ტარდება. მაგ.: ათონის მთაზე იყო ბერი, რომელსაც გული ჰქონდა დაავადებული და კინოდმა მიიღო გადაწყვეტილება, რომ გადანერგვა მომხდარიყო. ოპერაცია წარმატებით ჩატარდა ამერიკაში და იგი დღესაც ცოცხალია. საქართველოში, სახელმწიფოებრივი თვალსაზრისით, ამას თავისი გამართლება აქვს და ვეთანხმები, რადგან კანონი რომ არ არსებობდეს მოხდებოდა მკვლელობები და სხვა უამრავი დანაშაული. (სამების საკათედრო ტაძრის იღუმენი – მამა დანიელ წულაია)

ბიჭი, რომელიც სტიქაროსნობაზე ფიქრობს, უნდა დადიოდეს ტაძარში, ჰყავდეს მოძღვარი. უნდა იყო ზრდილობიანი, მშვიდი, მოწესრიგებული, რომ ვინმეს შეურაცხყოფა არ მიაყენოს, ან რამე არ გააფუჭოს. (სამების საკათედრო ტაძრის იღუმენი – მამა დანიელ წულაია)

მონასტერი არის ივერიის ღვთისმშობლის სახელობის. (სამების საკათედრო ტაძრის იღუმენი – მამა დანიელ წულაია)

ჩვენ მთელი ცხოვრება ვართ მორჩილებაში. არ აქვს მნიშვნელობა, მონაზონი იქნები თუ ბერი. დრო არ არის აქ განსაზღვრული. მონაზონი ბერძნული სიტყვაა და მონო “მარტოდ მყოფს” ნიშნავს. მონაზვნობის დროს ხდება აღთქმის დადება, მაგრამ შეიძლება 10 წელი ცხოვრობდე მონაზვნად და აღთქმა არ გქონდეს დადებული. ერში ყოფნა ხდება კურთხევით. (სამების საკათედრო ტაძრის იღუმენი – მამა დანიელ წულაია)

არსებობს წმიდანი მაია. 24 დეკემბრის დღესასწაულზე შეგიძლია მოძებნო მისი სახელი. (სამების საკათედრო ტაძრის იღუმენი – მამა დანიელ წულაია)

ჯადო ისეთი ფენომენია და ისე ამძიმებს იმ ადამიანის სულს, ვინც ამ საქმითაა დაკავებული (და ამგვარად ადიდებს ბოროტ სულს), რომ მას უფლის დაშვებით შეიძლება უამრავი განსაცდელი და ხიფათი დაატყდეს. მათ შორის არაა გამორიცხული, რომ ისეთივე სუსტი ხასიათი გაუხდეს, ან ისევე დაუძლურდეს ფიზიკურად, როგორც მისი მაგიური ქმედების ობიექტია დაუძლურებული. (სიონის საკათედრო ტაძრის მღვდელმსახური – მამა დავით თავაძე)

თუ ადამიანი იცხოვრებს უფლის მცნებების მიხედვით, შეიყვარებს უფალს მთელი გულით, სულითა და გონებით და საკუთარი თავივით ეყვარება მოყვასი, მაშინ თავისთავად მოხდება ისე, რომ უფლისა და ადამიანის ნებას შორის დამყარდება სინერგია. (სიონის საკათედრო ტაძრის მღვდელმსახური – მამა დავით თავაძე)

შიში, როგორც წმ. იოანე სინელი ამბობს, ამპარტავნების ნიშანია. გვეშინია იმიტომ, რომ ბოლომდე არ ვენდობით უფალს, სამაგიეროდ, ვენდობით საკუთარ თავს და როცა ვდგებით ფაქტის წინაშე, რომ ვართ სუსტები, რაღა თქმა უნდა, შიში გვძლევს. (სიონის საკათედრო ტაძრის მღვდელმსახური – მამა დავით თავაძე)

სიზმრებს არ უნდა დავუჯეროთ. სიზმრისეული ხილვები ეძლევათ განსაკუთრებული საღმრთო ნიჭით დაჯილდოებულ ადამიანებს, რომლებსაც “ზეცისა კაცებს და ქუეყანისა ანგელოზებს” უწოდებენ და არა ჩვენ. (სიონის საკათედრო ტაძრის მღვდელმსახური – მამა დავით თავაძე)

“უხილავი ბრძოლები” არ არის ის, რაც თქვენ გაწუხებთ. თუ გინდათ გაიგოთ, სინამდვილეში რაშია საქმე, შეეცადეთ შეებრძოლოთ საკუთარი თავის გამორჩეულობის სინდრომს. დაიმდაბლეთ თავი და მოძღვარს გულწრფელი აღსარება ჩააბარეთ. (სიონის საკათედრო ტაძრის მღვდელმსახური – მამა დავით თავაძე)

არავითარ შემთხვევაში არ ჩაგეთვლება ცოდვად. თუ ისურვებ, რომ ვინც გიყვარს, მას მთელი სულითა და გულით უყვარდე, ამაში ცოდვას ვერ ვხედავ. (ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ღვთისო შალიკაშვილი)

ეს არ არის კითხვა, რომელზეც მოძღვარმა უნდა უპასუხოს. რომელი მოძღვარი გეტყვით ამაზე თანხმობას?! პრობლემის მოგვარებამდე უნდა მოთოკოთ ვნებები. (ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ღვთისო შალიკაშვილი)

წმინდა სინოდის განჩინებით, სადღეისოდ წარმოდგენილი ID ბარათების ვერსია საღვთისმეტყველო და საეკლესიო სწავლების მიხედვით, არ არის ანტიქრისტეს ბეჭედი, აქედან გამომდინარე, ამ ბარათით სარგებლობა შესაძლებელია. თუმცა, ვინაიდან ეს საკითხი საზოგადოებაში აზრთა სხვადასხვაობას იწვევს, ეთხოვა საქართველოს მთავრობას, თუ არის შესაძლებელი, დაშვებული იყოს ალტერნატიული პირადობის დამადასტურებელი საშუალებები. ამიტომ როგორც საერო ცხოვრება გიკარნახებთ, ისე მოიქეცით. თუ პრობლემებს გიქმნით ამ ბარათის არ ქონა, მაშასადამე, უნდა აიღოთ. თქვენს მოძღვარსაც მიმართეთ ამ კითხვით. (ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ღვთისო შალიკაშვილი)

მოძღვართან როდესაც მიდიხართ აღსარებაზე, ეშმაკი დაგყვებათ, შთაგაგონებთ, რომ ბოლომდე არ თქვათ აღსარება. აუცილებლად უნდა უთხრათ მოძღვარს ყველაფერი, რომ ერთხელ და სამუდამოდ ჩამოირეცხოთ ეს ლაქა და თქვენც დამშვიდდებით, დაწყნარდებით. (ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ღვთისო შალიკაშვილი)

ეს ძალიან არასწორი საქციელია, იმიტომ რომ, ჯვარი იკურთხება ჩვენს სახელზე, ანუ მას ადგება ანგელოზი ჩვენი სახელობისა და ეს ანგელოზი მფარველობს ჯვარს, ჯვარი კი – ადამიანს. როცა ჯვარი იკურთხება მის სახელზე, იგი არის მისი მფარველი და შემწე. თავისთავად, ჩუქება ასეთი სახის ჯვრისა არ შეიძლება, მნიშვნელობა არ აქვს, კათოლიკეს აჩუქებ თუ სხვას. მეორე მხრივ, სხვა სარწმუნოების ადამიანს მართლმადიდებელი რომ ჩუქნის ნაკურთხ ჯვარს, არ არის სასურველი. გამოსავალი აქედან არის ის, რომ მოძღვართან მიხვიდე, აღსარება ჩააბარო, მოინანიო შენი საქციელი, შენდობა მიიღო და გააგრძელო ქრისტიანული გზით ცხოვრება. (დეკანოზი დავით დათუაშვილი – გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი)

მარხვის პერიოდში ცოლ-ქმარი მაქსიმალურად უნდა შეეცადოს, რომ “საწოლის მარხვაც” დაიცვას. ეს ინდივიდუალური საკითხია, ერთმნიშვნელოვნად არ შეიძლება ამ თემაზე საუბარი. ჯობს, რომ მივიდნენ სულიერ მოძღვართან, შეატყობინონ თავიანთი მდგომარეობა და თუ ახალი ცოლ-ქმარია, შეიძლება შეღავათის დაშვება. მაგრამ როგორც წესი, მარხვაში არ შეიძლება ხორციელი ურთიერთობა. ეს თუ მაინც ხდება, მოძღვარი უნდა ჩააყენოთ საქმის კურსში და მისი ლოცვა-კურთხევით, როგორც ის იტყვის, ისე უნდა მოიქცეთ. (დეკანოზი დავით დათუაშვილი – გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი)

თუ ადამიანები აპირებენ ჯვისწერას და მათ თანაცხოვრება არ აქვთ, მაშინ არანაირი პრობლემა არ არის. თუ გინდა ტაძარში შევიდნენ და გინდა ეზიარონ ერთად, მაგრამ თუ ჯვარდაუწერელ ხორციელ თანაცხოვრებაში არიან, ეს უკვე ცოდვაა. (დეკანოზი დავით დათუაშვილი – გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი)

სალოსობა არ არის რაღაც განსაკუთრებული ნიჭი. სალოსობა არის ადამიანის გადაწყვეტილება, იცხოვროს საზოგადოებისთვის სულელად და ღვთისათვის მლოცველად. ის უნდა მოეჩვენოს ადამიანებს, საზოგადოებას სულელად და გიჟად სარწმუნოებისათვის. აქედან გამომდინარე, მე არ მახსენდება, ეკლესიის ისტორიაში იყო თუ არა ქალი სალოსი, მაგრამ მამაკაცი სალოსები ეკლესიური ცხოვრების გარკვეულ ეტაპზე გადაწყვეტდნენ, რომ აეღოთ სალოსობის ღვაწლი. (დეკანოზი დავით დათუაშვილი – გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი)