წარმოიდგინეთ, რომ აპირებთ რაიმე ფიზიკური, სომატური დაავადების დაძლევას და ექიმთან სიმპტომებზე უნდა ილაპარაკოთ. თუ ამ დროს თქვენ არ იქნებით მაქსიმალურად მართალი, შედეგიც შესაბამისი იქნება. შეეცადეთ აღსარებას შეხედოთ, როგორც სულის განკურნების საქმეს და აღმოაჩინეთ, რომ ცოდვები, შეცდომები ხელს გიშლიან ცხოვრებაში. (მღვდელი გიორგი წეროძე)

ყველა ადამიანი პიროვნულად ინდივიდია და ყველაფერს თავის გადასახედიდან აფასებს. არიან პიროვნებები, რომელთაც აღსარების ჩაბარება შვებას ჰგვრის. ამით თავისუფლდებიან და ცოდვას უკვე გაურბიან. მაგრამ არიან ადამიანები, რომელთაც მონანიების შემდგომაც აწუხებთ მოძღვრისთვის გამხელილი ცოდვები. საერთოდ, ბოლომდე თუ არ გაიხსენი და არ თქვი, ეს ყოველთვის შეგაწუხებს. ამიტომ ხდება ერთი და იგივე ცოდვების განმეორება. საკუთარ თავსაც გავაწვალებთ და მოძღვარსაც. ადამიანმა უნდა შეაწუხოს სინდისი და თქვას ბოლომდე სათქმელი, რომ მიეტევოს უფლისგან. (სიონის საკათედრო ტაძრის მოძღვარი, დეკანოზი არჩილ ავანაშვილი)

აღსარება – ეს არის საკუთარი ცოდვების გამო სინანულის გამოხატვა. აღსარებისკენ ადამიანს უბიძგებს ორი სულიერი მდგომარეობა: სინანული და იმედი ცოდვების მიტევებისა. თუ პიროვნებას არა აქვს სინანული და იმედი, რომ ღმერთი მოძღვრის საშუალებით მიუტევებს ცოდვებს, მაშინ აღსარება იქნება მხოლოდ ცოდვების ხმამაღლა წარმოთქმა და სხვა – არაფერი. გქონდეთ რწმენა, რომ ღმერთი გაპატიებთ სინანულით განწმენდილ ცოდვებს. (გლდანის ლომისის წმ.გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

აღსარება ითქმება საკუთარი სიტყვებით. ჩამონათვალი ცოდვები შეგვიძლია გამოვიყენოთ ცოდვის გასახსენებლად, ან იმ შემთხვევაში, თუ ჩვენი სიტყვებით ვერ ვხსნით და გამოვხატავთ ამა თუ იმ შეცოდებას. აღსარება ითქმება ზეპირადაც და წერილობითაც. (გლდანის ლომისის წმ.გიორგის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი დავითი ნოზაძე)

სირცხვილის გრძნობა უნდა დაძლიო, მიხვიდე მოძღვართან და თქვა აღსარება. როცა ადამიანი სცილდება ეკლესიას, იცლება იმ მადლისგან, რაც სულს ასაზრდოებს. როდესაც ეს გამოგელევა, შემდეგ სულიერი შიმშილი იწყება, როგორც უძღები შვილის კვირიაკეში არის. უძღებ შვილს რაც ეკუთვნოდა, მამამ ყველაფერი გაატანა, მაგრამ მან არასწორი ცხოვრებით იცხოვრა, ისევდაისევ განშორდა ეკლესიას, არ ივსებოდა მადლით და რომ გამოელია, დაემსგავსა პიროვნებას, რომელიც ღორების საკვებით იკვებება. ასე რომ, უნდა დათრგუნოს ადამიანმა საკუთარი თავი და მივიდეს ეკლესიაში, რადგან უფალთან სიახლოვეში იყოს. (წმიდა გიორგის სახელობის ქაშუეთის ეკლესიის დეკანოზი ალექსი ადამაშვილი)

საქართველოში თუ ჩამოდიხართ ხოლმე, მაშინ რომ თქვათ აღსარება და ეზიაროთ, კარგი იქნება. (წმ. სამების ეკლესიის დეკანოზი იოანე გივიშვილი-ამილახვარი)

აუცილებლად უნდა აღმოაჩინოთ საკუთარ თავში ძალა მოძღვართან მისასვლელად და გულწრფელად ჩააბაროთ აღსარება. გარწმუნებთ, მოძღვარი არ გაგიბრაზდებათ, არ შეგრისხავთ, პირიქით, რჩევა-დარიგებას მოგცემთ და გამოხვალთ ამ მდგომარეობიდან. უსასოობაში ყოფნა არის ისეთივე ცოდვა, როცა ადამიანი სასოწარკვეთილებაში ვარდება, ამიტომ უნდა დამშვიდდეთ, დაწყნარდეთ და განეწყოთ რწმენით, რომ უფალს ყველაფრის მიტევება შეუძლია, რასაც გულწრფელად მოინანიებ. საერთოდ, გულწრფელობა არის ძალიან კარგი თვისება, როცა ადამიანს ასეთი ბრძოლები აწუხებს და ეს ეხმარება მას, რომ მოძღვართან გაიხსნას, თავისუფლად ისაუბროს და პრობლემები მოაგვაროს. (გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი, დეკანოზი დავით დათუაშვილი)

არსებობს აღსარების მოსამზადებლად გამოსული სპეციალური წიგნები, როგორ უნდა მოემზადოს ადამიანი აღსარებისთვის. იქ დეტალურად არის აღწერილი, თუ რა არის საჭირო აღსარების დროს. არ არის აუცილებელი მრავალმეტყველება და ამბის მოყოლა, რომ აი, ეს მოხდა ამა და ამ წელს, თვეს და ა.შ. თუ სასაუბროა, ძალიან მოკლე ფორმით უნდა დაიწეროს, ან ჩაწეროთ თვითონ ცოდვის რაობა, მაგ.: ავაზაკობით, ავთვალობით და ა.შ., რაც წერია ლოცვების წიგნში. არსებობს ჩამონათვალი იმ ცოდვებისა, რომლებიც ადამიანს ემართება და ამით უნდა იხელმძღვანელოს. როდესაც ადამიანი ემზადება აღსარებისთვის და წერს თავის ცოდვებს ფურცელზე, თუნდაც ერთი სიტყვით, მასში აუცილებლად უნდა იყოს სინანული. უფალმა ყოველივე იცის ჩვენ შესახებ, მაგრამ ჩვენგან ელოდება სინანულს. სინანული შეიძლება გამოვხატოთ ერთი სიტყვითაც. არ არის საჭირო ამაზე ვისაუბროთ ძალიან ბევრი, მაგრამ თუ საჭიროა, მოძღვარს ეუბნებით, რომ ეს ცოდვა ძალიან გაწუხებთ და თუ შეიძლება, ვრცლად ესაუბრებით. რა თქმა უნდა, მოძღვარი გაგესაუბრებათ ამ ცოდვის შესახებ და აგიხსნით, როგორ უნდა მოიქცეთ. (დეკანოზი დავით დათუაშვილი – გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი)

უნდა მიხვიდეთ მართლმადიდებლურ ტაძარში, ნახოთ ვინმე სულიერი მოძღვარი და აიღოთ ლოცვა-კურთხევა, დაიცვათ წესები: მარხვა, ლოცვა და ა.შ. და ჩააბაროთ აღსარება. (დეკანოზი დავით დათუაშვილი – გლდანის წმიდათა მთავარანგელოზთა სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი)