“მაინც რა ურთიერთდამოკიდებულება არის ღმერთსა და ადამიანს შორის? ღმერთი მოდის ჩვენკენ და ჩვენ უნდა მივიდეთ უფალთან, უნდა შევხვდეთ ერთმანეთს და არ უნდა ავცდეთ. ასეთი პატარა საგალობელი დაიწერა: “დავიღალე, დავიღალე, მოდი ჩემთან, უფალო…” არის ისეთი მდგომარეობა, როცა ადამიანს აღარ შეუძლია გააგრძელოს თავისი გზა. ეცემა ტალახში, ცოდვებში და ეუბნება უფალს: “დავიღალე, დავიღალე, მოდი ჩემთან, უფალო…” ე.ი. მე აღარ მაქვს ძალა, რომ მოვიდე შენთან, არამედ შენ მოდი ჩემთან. ერთ-ერთი გზა, რომელსაც მიჰყავს ადამიანი უფალთან, ეს არის მოწყალება. მაცხოვარი ამბობს: “ნეტარ იყვნენ მოწყალენი, რამეთუ იგინი შეიწყალნეს”. ღმერთი მათ შეიწყალებს. მინდა გითხრათ, რომ ბევრი გაჭირვებულია და ელოდება ჩვენს დახმარებას. ხშირი შემთხვევაა, როცა ჩვენ გავივლით და ვერც ვხედავთ მათ,” – ილია მეორე (საკვირაო ქადაგება (18.09.2011).