“არა ყოველი, ვინც მეუბნება: ‘უფალო, უფალო’, ცხონდება, არამედ ის, ვინც სიმართლეს სჩადის”
“ამრიგად, მხოლოდ უფალი კი არ უნდა ვუწოდოთ მას, – ეს როდი გვიხსნის ჩვენ. რადგან იგი ამბობს: “არა ყოველი, ვინც მეუბნება: ‘უფალო, უფალო’, ცხონდება, არამედ ის, ვინც სიმართლეს სჩადის” (მათე, 7.21). ამიტომ, ძმებო, საქმეებით ვაღიაროთ იგი, ურთიერთსიყვარულით, არა მრუშობით, არც ერთმანეთის მიმართ ავსიტყვაობით, არც შურით, არამედ იმით, რომ ვიყოთ თავშეკავებულნი, გულმოწყალენი და კეთილნი;
ერთმანეთის მიმართ თანაგრძნობა გვმართებს და არა ვერცხლისმოყვარება. ამგვარი საქმეებით ვაღიარებთ მას და არა ამის საპირისპირო საქციელით. გარდა ამისა, არ უნდა გვეშინოდეს ადამიანებისა უფრო მეტად, ვიდრე ღვთისა. ამის გამო, როდესაც სწორედ ასე იქცეოდით, უფალმა თქვა: “თუკი შეიკრიბებით ჩემთან, ჩემს წიაღში და არ შეასრულებთ ჩემს მცნებებს, უკუგაქცევთ თქვენ და გეტყვით: გამეცალეთ მე, არ გიცნობთ თქვენ, საიდან ხართ, მოქმედნო უსჯულოებისა” (მათე, 7.23; ლუკა, 13.27).”
(წმ. მღვდელმოწამე კლიმენტი რომაელი – II ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ, თავი IV. თარგმნა ვიქტორია ჯუღელმა).
სტატიაზე ვრცელდება "ამბიონის" საავტორო უფლებები
კომენტარების შინაარსზე პასუხს არ აგებს "ამბიონის" რედაქცია. გთხოვთ, უცენზურო და კანონის საწინააღმდეგო შინაარსის შემცველი კომენტარების დაწერისგან თავი შეიკავოთ.