მთავარი » ქრისტიანობა

ამერიკელი გრიგოლი – “ტირილამდე მენატრებოდა საქართველო და ჩემი იმერეთი და ჯიხაიში “

სტატიის ავტორი: | თარიღი: 20.12.2017 2 კომენტარი | 3,220 ნახვა

“ჩემს გულსა და სულში მართალი მიზეზია რომ მართლმადიდებლური ეკლესია მწამს, და ქართველობას უდიდეს პატივის-ვცემ, და ყოფნა მართლმადიდებლურ ქვეყანაში მსურს ყველაზე”

“ამბიონი” გაგაცნობთ გრიგოლის ისტორიას, თუ რატომ ჩამოვიდა ამერიკიდან საქართველოში, როგორ გრძნობს თავს ჩვენს სამშობლოში და როგორ ისწავლა ქართული ენა. როგორც გრიგოლმა “ამბიონს” გაუმხილა, ის ჩვენი ჟურნალის აქტიური მკითხველია და ჩვენი დახმარებით, მისთვის საინტერესო თემებზე სასარგებლო ინფორმაციას იღებს.

სტილი დაცულია

გრიგოლი მე მქვია გრიგოლ, ოღონდ დაბადებულად კოლინი. მე ჩამოფრინდი საქართველოში პირველად აგვისტო 2015-ში მთავრობის პროგრამით “ასწავლე და ისწავლე საქართველოსთან ერთად”. მე მხოლოდ ერთი სემესტრით დარჩენს ვაპირებდი, რომლის მერე დავბრუნდებოდი სახლში, ანუ ამერიკაში. სანამ მოვედი ვმუშაობდი კარტოგრაფიით და იმ დროს ჩემი კარიერა მინდოდა შემეცვალა მასწავლებლად. ამიტომ ექსპირიმენტი ჩავატარე სამტრედიის რაინში დიდ ჯიხაიშში. მოკლედ, რაც ვიპოვე მაგ სოფელში, არ ველოდებოდი. კი მართალია რო უკვე მონათლული ვიყავი (კათოლიკედ დავიბადე და უნივერსიტეტის დროს ბერძნულ ეკლესიაში მოვინათლე ამერიკაში, სადღაც სახელი ‘გრიგოლ’ ავირჩიე, ანუ პალამა, თესალონიკელი მთავარეპისკოპოსი), და ამის გულისთვის დამაინტერესა მაგან პროგრამამ თავიდან, იმიტომ რომ საქართველო მართლმადიდებლური ქვეყანაა და ისეთი საცხოვრებელი მაინტერესებდა მაგნაირ ქვეყანაში. მაგიტომ ავირჩიე TLG, მარა მხოლოდ ეკლესიისთვის არ გადმოვედი, უბრალოდ სამსახური მასწავლებლად მინდოდა გამესინჯა. რაც ვიპოვე მომეწონა ძალიან, როგორც აღწერა ვერ ავუხსენი ვერავის.

სოფელში უნდა მესწავლებინა, თუმცა არავის აინტერესებდა ინგლირუსი ენის სწავლა არც პრაკტიკა. სამაგირეოდ ქართული ენა და წესები და ტრადიცია ვისწავლე. ჯერ ანბანი, მერე სიტყვები, მერე ხუმრობები, მერე ანდაზები, მერე ლექსები. ღვინის გასინჯვა, მერე სუფრა, მერე სადღეგრძელოებები, მერე თამადობა. მაგარი შრომა ხელით კაცებთან ყანაში, აგრეთვე საშინაო საქმე და სტუმარმასპინძლობა. იმ პირველი წლის ბოლოს, კარგად ვისწავლე ყველაფერი, თან მოულოდნელად, და უკვე გავქართველდი, ასე ხუმრობდნენ ჩემთან. სამწუხაროდ, სიტუაცია ისეთი იყო ამერიკაში რო აუცილებელი იყო ჩემი წასვლა ამერიკაში და დაბრუნება სალში, ოღოგნ შეცვლილი ქართველსაებრ. ის პრიველი წელი სახშლი ძალიან რთული იყო. ტირილამდეც მენატრებოდა საქართველო და ჩემი იმერეთი და ჯიხაიში და მასპინძელ-ოჯახი. უცხოელივით ვიყავი ჩემს დაბადებულ ქვეყანაში.

ასე გავიდა დრო და საქმე და გადავწყვიტე რო ყოფნა და ცხოვრება მინდოდა ღვთისმშობლის წილხვედრში სიკვდილამდე. მეორე ჯერ, უფრო ეკლესიისთვის დავბრუნდი. კი მომენატრა ქუთაისი (ჩემი დედულეთი!!), კი სოფელიც, კი ქართველ-ნათესავებიც, მაგრამ ტყუილად არ მსურდა ყოფილიყოს ჩემი გადმოსვლა მხოლოდ მოგონებებისა და არარეალური ოცნებებისთვის. უნდა დავმაგრებულიყავი, უნდა დარწმუნებულად ვყოფილიყავი, სერიოზულად უნდა გავხდებულიყავი ბოლომდევე ქართველად, ამერიკული წესები და კულტურა და ტრადიცია და მონატრება სახლისა უნდა დამეტოვა მანდ თორემ ტყუილად გადმოვფრინდებულიყავი, არა-სინამდვილეში ერთ დაკარგულ, დატოვებულ ქვეყანასა და ერთ არჩეულ, მომავალ ქვეყანას შორის. ამისგამო წავშალე ყველაფერი და ცხოვრება ჩემს ამოტანილ ქვეყანაში ხელახლა დავიწყე. როგორც წმიდა-წერილებში დაწერილია, მამაი და დედაი მივატოვე რათა ქრისტე მივყვები ქრისტიანულ ცხოვრება მოსაძებნელად.

ამერიკული კულტურისა და აზორვნების აღარ მწამს. მე მჯერა, მე ვაღიარებ, რომ ქართული წესები, ქართული კულტურა, ქართველობა სხვა ყველაფერს სჯობს, რომ უფროსია, რომ, სასაკუნოი არის, რომ ნაღდი ქრისტიანული გზაა რომ სხვაგან მსოფილოში დავიწყებული და დაკარგულია. მე ვაღიარებ რომ მთელი მსოფლიო დაკარგულია ღმრთისაგან, ჭაობშია, როგორც სოდომა და გომორა, და მხოლოდ ღვთისმშობლის წილხვედრში სიცოცხლე და იმედი დარჩენილია. მე იმ წესებ, რომლებსაც ქართველები ყურადღებასა და ფიქრს არ სცემენ, ვაფასებ და შენივახავ ისე რომ ქართველები ვერ მიხვდებიან, რო მაგათთის უფიქრო და უხილავი და უცნობია, ხოლო მე მისწავლია და მე მიყავრს და მე მაცოცხლებს. საქართველოში არ მოვედი სამსახურისთვის, არც ცოლისთვის, არც ტურიზმისთვის, არც ბოდიალისთვის, მე დავბრუნდი შიშითა და მოყუარებით ღვთისა, და მისი შეწყალებით და კაცთმოყუარეობის მიერ გამომიჩნდა სამსახური და მეგობრები და საცოლე და მოძღუარი და საშუალება საცხოვრებლად.

მე მოვედი ეკლესიისთვია პირევლი რიგში, და ამის შემდეგ ყველაფერ მომიწესრიგდა. მე მოვედი გულითა და სულითა შემუსრვილი და დამდაბლებული, რა ამდენი გაუკეთებია ჩემტვის ღმერთსა. მე გარდავიცვლები საქართველოში. მე ჩემს ჩემს ცხოვებას მივატოვები, მთავრობას არა, საქართველოს კი არა, პატრიოტიზმს არა, მარა ქართულ ეკლესიას. მაგის გარეშე ვეღად ვცხოვრობ. კვირიური სიარულის გარეშე ვეღარ ვიცოცხლებდი. ქართულ-ქრისტიანულ წესებსა და კულტურასაც თავს შევისწერავდი. მართლმადიდებლური ეკლესია კი არსებობს ამერიკაში და დღესდღეობით თითქმის ყველგან მსიოფლიო, მართლმადიდებლური ცხოვრება კი იშვიათად არსებობს. რუსეთსა და საბეძნეთზე სუფთაა ქართული კულტურა. სამოთხე არაა თანამადროვე საქართველო, არც ოდესმე ყოფილა, მარა მაინც ჩემი აზრით ჯობია ყოფნა საქართველოში. ეგრე მინდა ჩემი შვილები ქართველები რო არიან, პატარა კავკასიის ყრმები, მომები და მხევალები ღმრთისადმი ქართულად რო ლოცულობენ. თუმცაღა საქართველო სამოთხე არაა, მჯერა რომ ქართველები, ლხინში და ჭირში, ღმერთთან ყველაზე ახლოს არიან, ქართველობის წესებისა და მოვალეობის მიხედვით. ხოლო მე ვისწავლე ეს გზა რო ქრისტესაა, მინდა რომ ჩემმა შვილებმა იციან კი დაბადებუალდ. ანუ, არც მხოლოდ ეკლესიისთვის გამოვედი საცხოვრებლად საქართველოში მარა ჩემი შვილებისათვისაც.


სტატიაზე ვრცელდება "ამბიონის" საავტორო უფლებები


კომენტარების შინაარსზე პასუხს არ აგებს "ამბიონის" რედაქცია. გთხოვთ, უცენზურო და კანონის საწინააღმდეგო შინაარსის შემცველი კომენტარების დაწერისგან თავი შეიკავოთ.

2 კომენტარი »

  • თამარი says:

    გაიხარე! ღმერთო, დიდება შენდა! რა მაგარია:) უფალი შეგეწიოს

  • kosta says:

    ღმერთმა დაგლოცოს და გახაროს, ჩემო ძმაო გრიგოლ! მერწმუნე მრავალ ქართველს უყვარხარ შენი გულწრფელობისა, კაცურ კაცობისა და ღვთის ასეთი სიყვარულის გამო!
    იხარე ორსავ სოფელსა შინა!

კომენტარის დატოვება

დაწერეთ თქვენი კომენტარი. თქვენ შეგიძლიათ გამოიწეროთ ეს კომენტარები RSS არხის საშუალებით

გთხოვთ იყოთ თემასთან ახლოს, სპამ კომენტარები დაიბლოკება სისტემის მიერ.

შეგიძლიათ გამოიყენოთ შემდეგი ტეგები:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong> 

კომენტირებისას შეგიძლიათ გამოიყენოთ თქვენი Gravatar-ი